پوششی از جنس دندریمر روی ایمپلنت‌ها می‌تواند به اتصال بهتر آن‌ها به بافت استخوانی کمک کند. همچنین استفاده از دارو در دندریمرها موجب کاهش میزان عفونت در ایمپلنت‌ها خواهد شد.
دندریمرها به موفقیت کاشت ایمپلنت‌ها کمک می‌کنند
به تازگی پوشش پلیمری برای استفاده روی ایمپلنت‌های پروتز تیتانیومی ساخته شده که می‌تواند از ساییدگی توده استخوانی در دندان جلوگیری کرده و همچنین به جلوگیری از پس زدن ایمپلنت در بدن کمک کند.
نتایج این پروژه در نشریه Polymers به چاپ رسیده است.
بر اساس اطلاعات منتشر شده، ایمپلنت‌های تیتانیومی با نانوساختارهای سه‌بعدی شاخه‌دار موسوم به دندریمر پوشش داده شده‌اند که به‌عنوان پلی میان تیتانیوم و استخوان عمل می‌کنند.
این پوشش همچنین حاوی موادی است که تشکیل بافت جدید در سطح پروتز را تسهیل می‌کند. به گفته محققان، این مولفه موجب تضمین کاشت موفق پروتز در بدن می‌شود که این‌کار با تسهیل اتصال اجزای بدن به پروتز صورت می‌گیرد.
به گفته محققان، پوشش ایمپلنت فلزی با دندریمر موجب بهبود چسبندگی سلول‌ها به سطح تیتانیوم می‌شود و زیست‌انطباقی ایمپلنت را بهبود می‌دهد.
از این فناوری می‌توان برای تجهیزاتی نظیر پروتز کامل فک، لگن، زانو و همچنین کاشت دندان استفاده کرد. به گفته محققان، این فناوری می‌تواند عمر ایمپلنت‌های قابل کاشت در بدن را که حدود ده سال است، افزایش دهد.
در این پروژه محققان دانشگاه مالاگا، مرکز نانوپزشکی و زیست‌فناوری اندلس و موسسه فناوری جزایر قناری مشارکت دارند.
روشی که محققان در این پروژه به کار بردند موجب بروز ویژگی‌های منحصربه‌فردی در ایمپلنت‌ها می‌شود که در نهایت، یک ساختار یکپارچه و زیست‌سازگار را به وجود می‌آورد که باعث سایش کمتر می‌شود. همچنین امکان کنترل ترکیب شیمیایی داروی مورداستفاده در ایمپلنت فراهم می‌شود که با این کار می‌توان مانع از عفونت و پس زدن ایمپلنت شد.
محققان بخش‌هایی از پروتئین‌هایی که بدن به‌صورت طبیعی برای تشویق اتصال ایمپلنت به استخوان تولید می‌کند، نظیر فیبرونکتین را در این دندریمرها به کار گرفتند. این مولکول‌ها موجب ترغیب رشد سلول‌های استخوانی در اطراف ایمپلنت می‌شود. وجود دندریمر که ساختار شاخه‌ای دارد در این فرایند بسیار موثر است، شاخه‌ها می‌توانند به بافت استخوان قلاب شده و به همین دلیل، اتصال بین بافت و ایمپلنت تقویت می‌شود.
