از خودروهای خودران تا انواع رباتهای صنعتی، مجهز به سیستمهای بینایی دیجیتال هستند. به تازگی شرکت نوپای کورتکنولوژیز با استفاده از فناوری نانو حسگری توسعه داده است که میتواند روی بهبود و ارتقای کیفیت بصری کامپیوترها تاثیرگذار باشد.
بینایی کامپیوترها با فناوری نانو تقویت میشود!
شرکت کورتکنولوژیز (Qurv Technologies) در سال ۲۰۲۰ از موسسه اسپانیایی ICFO در بارسلون انشعاب یافت، موسسهای که بهعنوان شریک برنامه پرچمداری گرافن شناخته میشود. این شرکت در حال توسعه فناوری تصویربرداری بهمنظور استفاده در سیستمهای نسل جدید کامپیوتری است.
پیشگامی پرچمداری گرافن برای نیل به اهداف خود، اقدام به ایجاد چندین شرکت اسپینآف در صنایع مختلف از انرژی و مواد تا زیستفناوری و الکترونیک کرده است. شرکت کورتکنولوژیز در سال ۲۰۲۰ توسط آنتونیوس اوکونومو، استیون گوسنز، گراسیموس کنستانتاتوس و فرانک کوپنس تاسیس شده است.
کورتکنولوژیز بهمنظور توسعه فناوریهای حسگر تصویر مجهز گرافن تاسیس شده تا از این فناوری برای برنامههای کاربردی تصویری کامپیوترهای نسل بعدی اسنتفاده شده و هوش بیسابقهای را برای محصولات و خدمات کامپیوتری به ارمغان آورد.
ترکیب خصوصیات الکترونیکی منحصر به فرد گرافن با نانوذرات کوانتومی مناسب بهعنوان حساس کننده نور، امکان تشخیص کارآمد طیف گستردهای از طول موجها، از اشعه ماورا بنفش تا نور مادون قرمز را فراهم میکند که همه در یک دستگاه ساده متمرکز شدهاند.
نکته جالب توجه این است که فرآیند تولید و انتقال گرافن از فرایندهای تولید مقیاسپذیر موجود در صنعت الکترونیک استفاده میکند. علاوهبر این، این حسگر مبتنی بر گرافن جایگزین گزینههای سنتی گران قیمت مبتنی بر آرسنید گالیوم ایندیم میشود و راه را برای تصاویر SWIR تا ۱۰۰۰ برابر ارزانتر هموار میکند.
حسگرهای گرافنی قدرت بصری کامپیوترها را ارتقا میدهند و قابلیتهای تصمیمگیری آنها را تقویت میکنند. توانایی بصری کامپیوترها در حوزههای مختلف اهمیت زیادی دارد، از خودروهای خودران گرفته تا ماشینهای هوشمند مانند رباتهای خدماتی و صنعتی از این فناوریهای بصری کامپیوتری استفاده میکنند.
کورتکنولوژیز راهبرد تولید «plug-and-play» ارائه کرده است که در آن از گزینههای موجود سازگارتر و قابل دسترستر استفاده میکند.
در این پروژه حسگرهای تصویری از نقاط کوانتومی کربنی استفاده میشود و این حسگرها برای ارزیابی توسط صنعت خودرو آماده میشود. این پروژه هنوز دو سال دیگر را در پیش رو دارد که طی آن محققان و مراکزی که شریک صنعتی در توسعه این فناوری هستند باید برای ارتقای این فناوری کار کنند.