طراحی نانوقفس‌های مونتاژ کننده آنتی‌بادی

امروزه، آنتی بادی هایی که به طور اختصاصی به اهداف مورد نظر خود متصل می شوند، نقشی کلیدی در پزشکی ایفا می کنند. فرآیند مونتاژ کردن آنتی‌بادی‌ها به طور معمول با الحاق آنتی‌بادی‌ها به انواع پلیمرها و یا اتصال ژنتیکی قطعات آنتی‌بادی‌ها به یکدیگر همراه بوده که می‌تواند منجر به افزایش علامت رسانی در سلول گردد. از اینرو، غالباً برای بهبود علامت رسانی در مواجهه با بیماری ها، محققان مجموعه ای از آنتی بادی ها را با اتصال ژنتیکی به یکدیگر تولید می کنند. در حال حاضر مونتاژ کردن و تشکیل مجموعه هایی از آنتی بادی ها با معماری دقیق و تقارن مناسب بسیار دشوار می باشد.

بدین منظور، اخیراً یک تیم تحقیقاتی متشکل از آقای علی اعتمادی از دانشگاه علوم پزشکی تهران و تعدادی از محققان در دانشگاه واشنگتن در آمریکا به طراحی کامپیوتری نانو قفس هایی برای مونتاژ کردن آنتی بادی ها در یک معماری دقیق پرداخته اند. این محققان پروتئین هایی را به شکل نانو قفس طراحی کردند که آنتی بادی ها را در یک معماری دقیق با ظرفیت ها و تقارن های متنوع مونتاژ می کنند. فرض محققان بر این است که چنین طرح هایی می توانند مجموعه آنتی بادی های دلخواه را به مجموعه های متقارن با ساختارهای مناسب تبدیل کنند که تأثیر قابل توجهی بر علامت رسانی در سلول خواهند داشت. در نهایت، محققان تأثیر ساختارهای مونتاژ شده را بر میزان علامت رسانی سلول ها مورد بررسی قرار داده اند، که از جمله می توان به افزایش سلول های ایمنی، فعالسازی مسیرهای علامت رسانی در فرآیندهای آپوپتوز سلولی و مرگ شبه ویروسِ سندرم تنفسی کروناویروس در شرایط آزمایشگاهی اشاره کرد.

در مجموع، این استراتژی کاربردهای وسیعی در پزشکی داشته که از جمله می توان به طراحی واکسن هایی به صورت نانو قفس‌های مونتاژ شده با گلیکوپروتئین های سطح ویروس برای به حداکثر رساندن تعداد جایگاه های اتصال اشاره کرد.

جزئیات این پژوهش در مجله Science انتشار یافته است. برای مشاهده اطلاعات بیشتر، لینک مقاله را کلیک نمایید.