نانوذرات طلا به روشی سبز سنتز شد تا برای کاربردهای تصویربرداری سی‌تی اسکن (CT) مورد استفاده قرار گیرد. محققان در این پروژه تاثیر نوعی صمغ گیاهی را در کیفیت نانوذرات ارزیابی کردند.
نانوذرات طلا برای استفاده در سی‌تی‌اسکن سنتز شد
فرسایش لیزری پالسی در محیط مایع (PLAL) یک روش سبز است که امکان تشکیل نانومواد با خلوص بالا را فراهم می‌کند. این فناوری یک جایگزین فیزیکی برای روش‌های شیمیایی رایج است. در مقاله‌ای که به تازگی در مجله Scientific Reports منتشر شده است، محققان در مورد تولید نانوذرات طلا (AuNPs) در محلول صمغ عربی (GA) جزئیاتی را ارائه کردند، جایی که از لیزر به عنوان ماده کنتراست‌دهنده در سی‌تی اسکن استفاده شد.
این تیم خواص نوری نانوذرات سنتز شده را با استفاده از روش طیف‌سنجی جذبی ارزیابی کردند. اطلاعات مربوط به شکل و اندازه نانوذرات تهیه شده از تصاویر میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) و نرم افزار ImageJ به دست آمده است. تصاویر TEM نشان داد که GA-AuNPها دارای شکل کروی با پایداری خوب هستند و اندازه آن‌ها کوچکتر از AuNPهای بدون صمغ عربی است.
طیف جذب GA-AuNPs تغییر رنگ آبی به سمت طول موج کمتر با ارتفاع پیک پلاسمون بالاتر در ۵۱۴ نانومتر را نشان داد. با نتایج این پروژه، محققان تأثیر مثبت صمغ عربی را بر AuNPها نشان دادند.
نانومواد خواص فیزیکی منحصر به فردی دارند و ابزاری قوی برای کاربردهای زیست پزشکی هستند. نانوذرات فلزی در زمینه‌های پزشکی، حسگر زیستی، مواد غذایی، آرایشی و بهداشتی و علوم زیست پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
AuNPها ماهیت غیر سمی دارند، به راحتی در دسترس هستند، شکل و اندازه آن‌ها در طول سنتز کنترل می‌شوند و ظرفیت اصلاح سطح با واکنش‌پذیری بالا دارند. به دلیل تشدید پلاسمون سطح موضعی AuNP (LSPR)، نانوذرات طلا رنگ ارغوانی یا قرمز را در طول موج ۵۳۰ نانومتر نشان می‌دهند. علاوه بر این، خواص AuNPها با کنترل شکل و اندازه یا از طریق اصلاح سطح از طریق یک فرآیند مصنوعی اصلاح می‌شوند.
نانوذرات سنتز شده را می‌توان با افزودن لیگاندها عاملدار، اصلاح سطحی کرد. این عاملدار کردن، آب‌دوستی و پایداری آن‌ها را افزایش می‌دهد، بنابراین از برخورد و تجمع نانوذرات جلوگیری می‌کند.
در مطالعه حاضر، هدف محققان استفاده از GA-AuNPs در تصویربرداری سی‌تی اسکن به عنوان یک ماده حاجب و بررسی خواص آن‌ها بود. آن‌ها از روش PLAL برای سنتز GA-AuNP ها با استفاده از لیزرهایی با انرژی های مختلف استفاده کردند. آن‌ها تغییر در اندازه ذرات را با تغییر غلظت صمغ و تعداد پالس‌های لیزر بررسی کردند.
محققان مشاهده کردند که حضور صمغ به طور قابل توجهی بر اندازه و تولید NPs تأثیر می‌گذارد. در مقایسه با AuNPها، GA-AuNPها دارای اندازه کوچکتر و بدون تجمع بودند زیرا صمغ به عنوان یک عامل تثبیت‌کننده عمل کرده که تولید و پوشش AuNP را کنترل می‌کند.
