دانشمندان میگویند واکسنهای بینی کووید ۱۹ که آنها ساختهاند، میتوانند با سهولت استفاده شده و به دلیل مقرون به صرفه بودن، تغییرات شگرفی در حوزه واکسنهای ایجاد کنند. این واکسنها روی موشهای نتایج امیدوارکنندهای داشته است و تستهای انسانی به زودی انجام میشود.
واکسن ضدکرونای استنشاقی روی موشها با موفقیت آزمایش شد
واکسن آئروسل ساخته شده توسط این تیم از طریق بینی به موشها تزریق شده است که در پیشگیری از شبه ویروسی که شباهت زیادی به SARS-CoV-2 دارد، بسیار نویدبخش بوده است.
این اسپری داخل بینی از نانوذرات طلا که حاوی قطعات DNA بی ضرر و شبیه به ویروس هستند، بهره میگیرد. این نانوذرات باعث تولید نسلی از آنتیبادیها و همچنین سایر سلولهای ایمنی میشوند که برای بدن مهاجم را به یاد میآورند تا بتوانند به سرعت تهدیدها را شناسایی کرده و از بین ببرند.
مولکولهای تولید شده توسط این اسپری علاوه بر ایجاد ایمنی قوی، بهعنوان یک مانع فیزیکی در برابر عفونت ویروسی عمل میکنند و مقدار ویروسی را که ممکن است وارد مجرای بینی شده و به داخل ریهها حرکت کند کاهش میدهد و به طور بالقوه میزان انتقال به دیگران را کاهش میدهد.
به گفته پالموروگان، هدف این پروژه ایجاد یک واکسن کووید-۱۹ داخل بینی است که پایدار در طولانی مدت بوده و قادر به تجویز بدون کمک پرسنل پزشکی باشد. اگرچه یافتههای اولیه امیدوارکننده هستند، او ادعا کرد که هنوز برای استفاده عموم مردم خیلی زود است که به نفع اسپری از تزریق واکسن چشم پوشی کنند. آنها امیدوارند که به زودی تستهای انسانی انجام شود.
محققان در ابتدا قصد ساخت واکسن جدید کووید-۱۹ را نداشتند. در بهار سال ۲۰۲۰، دو محقق اصلی این پروژه با جدیت به دنبال درمان گلیوبلاستوما، نوعی تومور مغزی بودند که به تحقیقات نانوذرات طلای آنها بستگی داشت، دقیقاً در همین زمان محل کار آنها بسته شد و قرنطینه عمومی شروع شد.
مسعود از محققان این پروژه میگوید: «ذرات ریز و قابل استنشاق طلا پس از تحقیقات گسترده در مورد چگونگی عبور مولکولها از سد خونی مغزی، بهعنوان سیستم انتقال ترجیحی انتخاب شدند. در مطالعات، نانوذرات درمانی را از طریق بینی وارد بدن موشها کردیم.»
به گفته مسعود، نانوذرات سپس توسط اعصاب در لوله بینی جذب شده و به مغز منتقل شدند. اما پالموروگان در یکی از این آزمایشات یک مورد عجیب را مشاهده کرد. نانوذرات در موشهایی با سرعت تنفس سریعتر، به مغز نمیرسند. در عوض به سمت ریهها رفتند.
مسعود به یاد میآورد که وقتی اپیدمی برای اولین بار شروع شد، فکر میکردیم، وای، اگر بتوانیم ماده درمانی گلیوبلاستوما را با پروتئین اسپایک SARS-CoV-2 جا به جا کنیم، فوقالعاده است. این یک اتفاق کاملاً تصادفی بود. ۱۸ ماه بعد، این دو در موشها قابلیت ایمنسازی اسپری بینی COVID-19 بر اساس DNA و نانوذرات طلا را نشان دادند.