یک استارت‌آپ هندی موادی برای ایمن‌تر کردن سفر فضایی برای فضانوردان ارائه کرده است. استارت‌آپ نوپو نانوتکنولوژیز (NoPo Nanotechnologies) در بنگالورو نانولوله‌های کربنی، برای استفاده در موشک‌های سبک‌تر و ایمن‌تر ارائه میکند، که می‌توانند انسان‌ها را به مریخ ببرند.
نانولوله‌های کربنی در حال هموار کردن مسیر رسیدن به مریخ هستند!
گدادار ردی در سال ۲۰۱۱ استارتاپ نانوتکنولوژیز را تأسیس کرد تا به رویای دوران کودکی خود یعنی رفتن به مریخ جامه عمل بپوشاند. چه از طریق یک نهاد دولتی و چه از طریق یک استارتاپ فضایی خصوصی، نوآوری‌های نانوتکنولوژیز در دهه گذشته، پرواز فضایی بین سیاره‌ای را برای عامه مردم، یک قدم نزدیک‌تر کرده است.
گدادار به دنبال توسعه یک ابر ماده جدید به نام نانولوله‌های کربنی بود تا سفر فضایی را ایمن‌تر کند. او به یاد می‌آورد که همه به او می‌گفتند که این امکان وجود ندارد. در پاسخ، او نام استارتاپ خود را نوپو نانوتکنولوژیز گذاشت و دست به کار شد.
گدادار و تیمش از کشف چگونگی ساخت نانولوله‌های کربنی تا یافتن کاربردهای آن در زمینه‌های مختلف، راه درازی را طی کرده‌اند.
این شرکت مستقر در بنگالورو در حال حاضر ۲۵ گرم نانولوله کربنی در ماه تولید میکند. در حالی که مقدار تولید در مقایسه با آنچه برای یک فضاپیما لازم است کم است، نانوتکنولوژیز با بررسی گزینه‌های دیگر برای افزایش درآمد، از جمله استفاده از نانولوله‌های کربنی در فیلتر کردن آب و قطعات باتری، می‌پردازد.
در سال ۲۰۱۷، آژانس فضایی آمریکا، ناسا، کمک ۱۵ میلیون دلاری را برای تسریع تحقیقات در مورد نانولوله‌های کربنی برای کمک به طراحی موشک‌هایی که مأموریت پرواز فضایی انسان به مریخ را هدف قرار می‌دهند، مجوز صادر کرد.
گرگ اودگارد مدیر موسسه ناسا برای کامپوزیت‌های فوق مستحکم توسط طراحی محاسباتی (US-COMP) است که برای تحقق این هدف راه‌اندازی شده است. او معتقد است که نانولوله‌های کربنی از نظر اقتصادی و علمی امکان‌پذیرترین راه را برای رفتن به مریخ فراهم می‌کنند.
اودگارد در مصاحبه‌ای در اوایل سال جاری با نشریه آمریکایی Composites World گفت: «وقتی ناسا از ما خواست ماده‌ای کامپوزیتی بسازیم که سه برابر قوی‌تر از مواد مرکب پیشرفته‌تر است، طبیعتا تنها راهی که می‌توانیم انجام دهیم ارائه نانولوله‌های کربنی است.»
به همان اندازه که بشر در فناوری فضایی پیشرفت کرده است، ما همان مشکلات دهه ۱۹۶۰ را داریم. محموله سنگین بر روی یک موشک، یعنی انسان، همراه با غذا، هوا، آب و سایر امکانات، هزینه پرتاب را در مقایسه با محموله سبک مانند ماهواره، به طور تصاعدی افزایش می‌دهد.
با تخمینی ۱ میلیون دلار به ازای هر پوند (حدود ۴۵۴ گرم) که هزینه محموله، سوخت و وزن موشک با آن محاسبه می‌شود، ناسا میلیاردها دلار برای ماموریت یک فضانورد به مریخ هزینه خواهد داشت.
نانولوله های کربنی تک جداره نوپو نانوتکنولوژیز از استانداردهای R&D که قبلاً ایجاد شده بود، فراتر رفته است.
