کشاورزی پایدار و بهره‌وری حداکثری با کود اورۀ آهسته رهش «سوراس»

کشاورزی پایدار و بهره‌وری حداکثری با کود اورۀ آهسته رهش «سوراس»

شرکت دانش‌بنیان «چشمه‌سازان پردیس» با تولید کود اورۀ آهسته رهش «سوراس»، فناوری نوینی را برای کنترل تدریجی آزادسازی نیتروژن معرفی کرده است. این محصول با پوشش پلیمری زیست‌تخریب‌پذیر و کنترل سرعت انحلال اوره، امکان تأمین پایدار و تدریجی نیتروژن در طول مراحل رشد گیاه را فراهم می‌کند. استفاده از «سوراس» نه تنها بهره‌وری کشاورزی را افزایش می‌دهد، بلکه از هدررفت کود، آلودگی خاک و آب و گیاه‌سوزی جلوگیری کرده و به صرفه‌جویی اقتصادی کمک می‌کند.

در کشاورزی سنتی، نیتروژن اوره به سرعت در آب حل می‌شود و فرصت کافی برای جذب توسط گیاه ندارد؛ این موضوع باعث هدررفت کود، آلودگی محیط زیست و کاهش رشد سالم گیاه می‌شود. کود آهسته رهش «سوراس» با فناوری پوشش پلیمری زیست‌تخریب‌پذیر، نیتروژن را به تدریج در اختیار گیاه قرار می‌دهد. این محصول دانش‌بنیان، رشد یکنواخت و سالم گیاه، کاهش آلودگی و صرفه‌جویی اقتصادی در مصرف کود را به ارمغان می‌آورد.

استفاده از اوره در کشاورزی، هرچند منبع اصلی نیتروژن برای گیاهان است، به دلیل حلالیت بالای آن، اغلب منجر به هدررفت سریع و کاهش اثر بخشی کود می‌شود. اوره معمولی پس از بارش باران یا آبیاری اولیه به سرعت در آب حل می‌شود، موجب افزایش نیترات و آلودگی خاک و آب شده و رشد گیاه را با اختلال مواجه می‌کند.

کود اورۀ آهسته رهش «سوراس»، محصول شرکت دانش‌بنیان «چشمه‌سازان پردیس»، با بهره‌گیری از فناوری پوشش پلیمری زیست‌تخریب‌پذیر، سرعت انحلال اوره را کنترل کرده و نیتروژن را به صورت تدریجی و پایدار در اختیار گیاه قرار می‌دهد. این فناوری، امکان جذب حداکثری عناصر غذایی، رشد سالم گیاه و جلوگیری از گیاه‌سوزی را فراهم می‌کند.

استفاده از «سوراس» همچنین باعث کاهش چشمگیر مصرف اوره خام تا یک‌سوم شده و از اتلاف نیتروژن از طریق شست‌وشو، تبخیر و نیتروژن‌زایی جلوگیری می‌کند. به این ترتیب، صرفه‌جویی اقتصادی در هزینه کود، حمل‌ونقل و نیروی کار ممکن می‌شود.

با به‌کارگیری گسترده این محصول در سطح کشور، می‌توان ضمن ارتقای امنیت غذایی، کاهش آلودگی محیط زیست و صرفه‌جویی اقتصادی، بهره‌وری کلی بخش کشاورزی را بهبود داد. کود آهسته رهش «سوراس» نمونه‌ای موفق از تلفیق علم، فناوری و مدیریت پایدار منابع در کشاورزی مدرن است که می‌تواند نقشی تعیین‌کننده در توسعه کشاورزی پایدار و حفاظت از محیط زیست ایفا کند.