تایید مضر نبودن نانوذرات برای انسان

تحقیقات برایان ترال و همکاران وی که در زمینه سم‌شناسی فناوری‌نانو فعالیت
می‌کنند، نشان می‌دهد که با استفاده از پوشش بیرونی کلی در اندازه کم نه در حجم
زیاد، و مشاهده عکس‌العمل زیستی سلول‌ها، مشاهده می‌شود که ذرات نانو باعث
تغییر عکس‌العمل زیستی آنها نمی‌شوند.

اگر ما به سطح بیرونی به عنوان یک دُز توجه کنیم، عکس‌العمل‌های مشابهی از ذرات
مشابه مشاهده می‌کنیم. این نتایج نشان می‌دهد که ذرات شیمی که دارای واکنش‌های
زیستی هستند، هنگامی که در سطح کوچک‌ترین نانوذره استفاده شوند، واکنش زیستی
آنها تغییری نمی‌کند.

نانوذرات کروی در حوزه‌های مختلف مانند: خودروسازی، تحقیقات زیست‌پزشکی، و
صنایع آرایشی- بهداشتی استفاده می شوند. این ذرات، بخاطر ویژگی‌های شیمیایی و
فیزیکی خود در سطح نانومقیاس، برای محققان و توسعه‌دهندگان محصولات، بسیار جذاب
هستند و دارای مزایای هستند که مواد در اندازه استاندارد، این مزایا را ندارند.
ویژگی‌هایی از قبیل توانایی شناورشدن از طریق رگ‌های خونی برای دارورسانی،
منحصر به ابن مواد در این مقیاس است.

با این همه، هنوز ایمن بودن مصرف این مواد برای انسان مشخص نشده است. برخی از
تحقیقات قبلی در بعضی موارد نشان می‌دهند که نانوذرات همچنان که اندازه آنها
کوچک می‌شود، دارای اثرات سمی بر بدن انسان هستند.

یکی از مشکلات تعیین میزان سمیت این مواد این است که هیچ توافقی در مورد دُز
این مواد جهت مقایسه آنها، وجود ندارد. برخی محققان این میزان مصرف را از طریق
وزن کلی، برخی از طریق تعداد ذرات و برخی از طریق دامنه پوشش، اندازه می‌گیرند.
تمام روش‌ها، ویژگی‌های خاص خود را دارند و این امر می‌تواند در تعیین اینکه
آیا میزان سمیت یک نانومواد به خاطر ماهیت ذاتی آن است یا اندازه مواد مورد
استفاده، مشکلاتی ایجاد کنند.