محققان دانشگاه فردوسی مشهد، موفق به بهبود خواص نانوکامپوزیتهای مورد استفاده در
خطوط انتقال نفت و گاز شدند.
مهندس محمد نوروزی، کارشناس ارشد مهندسی مواد، در گفتگو با بخش خبری سایت ستاد ویژهی
توسعهی فناوری نانو گفت: «پژوهش مورد بررسی ما به منظور توزیع مناسب نانولولههای
کربنی و با تکیه بر نیازهای داخلی صنایع زیربنایی کشور آغاز شدهاست».
وی در مورد مزیت این کار پژوهشی در مقایسه با پژوهشهای اخیر اظهار داشت: «از مزیتهای
این کار، میتوان به استفاده از مواد اولیهی تولید داخل، ساخت تجهیزات تولید
نانوکامپوزیت، گسترش بررسی خواص مکانیکی و فیزیکی محصول و کنترل ابعادی و توزیعی
مواد نانوساختار در کامپوزیت اشاره کرد».
مهندس نوروزی ادامه داد: «در این پژوهش، به تولید بهینهی نانوکامپوزیت پلیمری با
حضور نانولولهی کربنی به روش آسیاکاری مکانیکی پرداختیم، همچنین بهبود خواص
مکانیکی نانوکامپوزیت پلیمری و تغییرات فیزیکی کامپوزیت پایه پلیاتیلن را بعد از
اضافه شدن و توزیع مناسب نانولولههای کربنی بررسی کردیم».
وی افزود: «ابتدا نانولولهی کربنی و پلیاتیلن با چگالی بالا را تهیه کردیم.
دستگاه آسیاکاری مکانیکی را هم برای تولید نانوکامپوزیت ساختیم و عملیات آسیا را در
زمانهای مختلف و نسبتهای متفاوت اضافه شونده، انجام دادیم تا نانوکامپوزیت در
شرایط متفاوت برای بررسی عملکرد، ساخته شود. با انجام این کار پژوهشی توانستیم؛
خواص مکانیکی شامل خواص فشاری، کششی، مقاومت به ضربه و سختی را بهبود دهیم و
تغییرات نانوکامپوزیت را در مقابل شرایط حرارتی با استفاده از بررسی خواص حرارتی
نانوکامپوزیت ثبت نماییم».
از این نانوکامپوزیت میتوان در خطوط انتقال نفت و گاز استفاده کرد.
مهندس نوروزی در پایان گفت: «این محصول در سطح آزمایشگاهی تولید و آزمایشهای
کنترلی را با موفقیت پشت سر گذاشتهاست و قابلیت ارایه به صنعتگران را دارد».
جزئیات این پژوهش -که با راهنمایی دکتر سیدمجتبی زبرجد انجام شده،-
در مجلهی
JOURNAL OF VINYL & ADDITIVE TECHNOLOGY (جلد۱۶، صفحات ۱۵۱-۱۴۷، سال ۲۰۱۰) منتشر
شدهاست.
|