محققان سنگاپوری روش جدیدی برای تولید حافظههای مغناطیسی ارائه کردهاند که در آن نیاز به فرآیند اچ کردن و انتقال الگو نیست. با این روش میتوان دانسیته الگوها را تا ۳٫۳ ترابایت بر اینچ مربع افزایش داد.
افزایش دانسیته حافظهها با استفاده از فناوری مدیای الگودار
محققان سنگاپوری روش جدیدی برای تولید حافظههای مغناطیسی ارائه کردهاند که در آن
نیاز به فرآیند اچ کردن و انتقال الگو نیست. با این روش میتوان دانسیته الگوها را
تا ۳٫۳ ترابایت بر اینچ مربع افزایش داد.
برای افزایش دانسیته دیسکهای سخت کامپیوتر، استفاده از فناوری مدیای الگودار یکی
از بهترین راهبردها محسوب میشود بهطوری که میتوان با استفاده از آن به دانسیته
بالاتر از یک ترابایت در اینچ مربع دست یافت. در مدیا الگودار، اطلاعات روی یک
آرایه منظم از سلولهای مغناطیسی ذخیره میشوند که هر یک، یک بیت محسوب میشوند.
این در حالی است که در هارد دیسکهای رایج، گروهی از نانودانههای مغناطیسی روی
آلیاژ لایه نازک که بهصورت تصادفی جهتگیری کردهاند، بهعنوان بیت شناخته میشوند.
اخیر محققان موفق به ارائه روشی برای تولید مدیاهای الگودار شدهاند که در آن با
کاهش مراحل تولید، حافظههایی با دانسیته ۳٫۳ ترابایت بر اینچ مربع ساختهاند.
نتایج این کار توسط محققان موسسه آ استار و دانشگاه ملی سنگاپور انجام شده در نشریه
Nanotechnology به چاپ رسیده است. یانگ، از نویسندان این مقاله میگوید ۳٫۳ ترابایت
بر اینچ مربع بالاترین رکوردی است که تا به حال ثبت شده است.
هاردهای امروزی دانسیته ۰٫۵ ترابایت بر اینچ دارند و با استفاده از روش دانهای نمیتوان
این رقم را به بیش از ۱-۱٫۵ ترابایت بر اینچ مربع افزایش داد. دو محدودیت در این
مسیر وجود دارد، اولین محدودیت مربوط به مینیمم تعداد دانهها در هر بیت است (هر
بیت حداقل باید چند ده دانه داشته باشد). دلیل این محدودیت وجود تعداد مشخصی دانه
جهت افزایش نسبت سیگنال به نویز است. دومین محدودیت مربوط به محدودیت
ابرپارامغناطیسی است که اندازه دانهها را محدود میکند. اگر دانهها خیلی کوچک
باشند از نظر گرمایی ناپایدار خواهند بود و اطلاعات را در خود ذخیره نمیکنند.
روش مدیای الگودار عاری از این محدودیتها است زیرا سلولهای مغناطیسی با استفاده
از لیتوگرافی ایجاد میشوند. نسبت سیگنال به نویز بهبود یافته و هر سلول بهعنوان
یک بیت عمل کند. با برخی روشهای مدیای الگودار میتوان ۱۰ ترانقطه در اینچ ایجاد
کرد اما این روشها وابسته به روشهای انتقال الگو هستند که معمولا موجب کاهش قدرت
تفکیک میگردند. برای حل این مشکل محققان سنگاپوری روشی ارائه کردند که نیاز به
انتقال الگو ندارد. این روش دو مرحله دارد: ۱) با استفاده از لیتوگرافی پرتو
الکترونی آرایههایی از الگوی مورد نظر را با قطر کمتر از ۱۰ نانومتر روی سطح ایجاد
میکنند. ۲) با استفاده از فناوری اسپاترینگ فیلمهای مغناطیسی با ضخامت ۲۱ نانومتر
روی این سطح ایجاد میکنند.
این روش بی نیاز از اچ کردن و انتقال الگو بوده و با استفاده از آن میتوان دانسیته
۳٫۳ ترابایت بر اینچ مربع را بهدست آورد.