محققان روسی با استفاده از نانوذرات مغناطیسی موفق به تولید ابزاری برای شناسایی پروتئینها شدند. این نانوحسگر دارای دقت بالایی بوده و از حساسیت مناسبی برخوردار است.
ساخت نانوزیست حسگر با استفاده از ذرات مغناطیسی
محققان موسسه فیزیک آکادمی علوم روسیه موفق به ارائه زیست حسگری شدند که در آن از نانوذرات مغناطیسی استفاده شده است. با استفاده از این حسگر میتوان غلظت پروتئینها را در نمونههای مختلف اندازهگیری کرد. این حسگر در انواع مختلف سیالها نظیر سیالهای رنگی و مات امکان انجام آزمون را دارد.
محققان این پروژه میگویند این زیست حسگر نه تنها میتواند بیماریهای مختلف را شناسایی کند بلکه کاربردهای متعدد دیگری نیز دارد. برای مثال میتوان از آن برای آنالیز محصولات غذایی و دارویی استفاده کرد.
در مقیاس مولکولی، جوهرهای نانوذرات مغناطیسی میتوانند به آنتیبادیها متصل شوند، آنتیبادیهایی که به پروتئین مورد نظر میچسبند. این ترکیب روی سطح یک ساختار متخلخل قرار داشته و این ساختار درون سیالی قرار میگیرد. دو ستون مختلف برای این تست در نظر گرفته میشود که یکی نقش کنترل و دیگری نقش تست را دارد. در ستون تست، آنتیبادیها به پروتئین مورد نظر متصل شده و سپس به ذرات مغناطیسی میچسبند. در ستون کنترل، تنها آنتیبادی به ذرات مغناطیسی متصل میشود. از بخش کنترل برای این اطمینان از مناسب بودن این روش برای شناسایی پروتئین مورد نظر استفاده میشود.
الکسی اورلوف از محققان این پروژه میگوید: «این تست نه تنها در آزمایشگاه بلکه در کیلینیکها هم قابل انجام است. با استفاده از فلورسنت و رنگ میتوان نتیجه آزمایش را بدست آورد. به دلیل وجود نانوذرات مغناطیسی میتوان این تست را به صورت نواری برای محلولها مات نظیر نمونه ادرار یا خون انجام داد. برای دقت بیشتر در اندازهگیری میتوان یک دستگاه شناسایی قابل حمل برای این کار ساخت.»
این روش نه تنها حساسیت بالایی دارد بلکه برای طیف وسیعی از پروتئینها قابل استفاده است. محدوده بالای غلظت در این روش ۴۰۰۰ برابر بیشتر از روشهای رایج است. نتایج این پروژه در نشریه Biosensors and Bioelectronics منتشر شده است.