در مقاله‌ای که اخیرا به چاپ رسیده، روش‌های تولید محصول به‌صورت دقیق مورد بررسی قرار گرفته و اهمیت و بازار هر یک بحث شده‌است. این مقاله چشم‌اندازی از روش‌های تولید در اختیار خواننده قرار می‌دهد.
چشم‌اندازی از روش‌های ساخت نانومحصولات
اخیرا مقاله‌ای با عنوان “Nanomanufacturing: A Perspective” در نشریه ACS Nano منتشر شده‌است که در آن محققان به بررسی تولید نانومحصولات با استفاده از فناوری‌نانو پرداخته‌اند.
در این مقاله محققان روی چگونگی ارزیابی روش ساخت نانومحصولات بحث کرده‌اند. دو واژه نانوتولید (Nanofabrication) و نانوساخت (Nanomanufacturing) با هم تفاوت دارند. این گروه معتقداند که نانوتولید بیشتر هزینه‌بر بوده در حالی که نانوساخت می‌تواند به تولید پول ختم شود.
واژه نانوساخت به محدوده وسیعی از مواد، خدمات و فرآیندها گفته می‌شود. این واژه زمانی به کار می‌رود که یک ویژگی کوچک در یک ماده بزرگ ایجاد می‌شود (نظیر ساخت مدارات مجتمع) یا یک جسم کوچک با ویژگی‌های ویژه ساخته می‌شود ( نظیر سنتز نقاط کوانتومی)، یا از اجتماع اجسام نانومقیاس یک ساختار پیچیده ایجاد می‌شود (مثل اوریگامی DNA)، یا اجسام نانومقیاس درون یک ساختار بزرگ قرار داده می‌شوند تا به یک ویژگی کاربردی جدید برسیم (نظیر استفاده از گرافن در ادوات الکترونیکی) یا از فناوری‌نانو برای تولید ساختارهای نانومتری استفاده می‌شود (نظیر نانولیتوگرافی قلم غوطه‌وری).
برخی از روش‌های نانوتولید ممکن است بعد از توسعه در نانوساخت مورد استفاده قرار گیرد. محققان در این مقاله به موضوع بررسی بیشتر تاکید دارند تا مشخص شود که کدام روش می‌تواند به پول برسد و کدام هزینه‌ساز است که برای این کار باید جنبه‌های فیزیکی هر روش و پتانسیل آن برای تولید محصول مورد بررسی قرار گیرد.
نویسندگان ابتدا به بررسی دو راهبرد پایین به بالا و بالا به پایین پرداختند. سپس ادغام آنها را مورد توجه قرار داده و در نهایت به این موضوع پرداختند که کدامیک می‌تواند درآمدزا باشد.
در این مقاله، نانوساخت به صورت تولید سالانه مورد بررسی قرار گرفته و فروش سالانه آن گزارش شده‌است. روش‌های لیتوگرافی نظیر نانوچاپ می‌تواند در صنعت نیمه‌هادی به صورت تولید انبوه به کار گرفته شوند. از روش‌های پایین به بالا نظیر خودآرایی نیز می‌توان برای تولید ساختارهای سلسله مراتبی استفاده کرد.
