محققان با استفاده از بارکد زدن نانوذرات موفق به ارائه روشی سریع به منظور بررسی کارایی نانوذرات در رهاسازی دارو در بدن شدند. آنها از بارکدهایی از جنس DNA استفاده کردند.
بارکدهای DNA برای رهگیری نانوذرات دارویی در بدن
پژوهشگران با استفاده از یک تکه DNA به عنوان بارکد، موفق به ارائه روشی شدند که می‌توان از آن برای آزمودن اثر رهاسازی دارو در نانوذرات استفاده کرد. این روش می‌تواند مسیر توسعه روش‌های ژن‌درمانی را برای از بین بردن بیماری‌هایی نظیر سرطان و پارکینسون هموار کند.
مواد دارویی مورد استفاده در ژن درمانی معمولاً از DNA و RNA تولید شده که به سختی می‌توان آنها را به شکل مناسبی در بدن رهاسازی کرد. در طول ۲۰ سال گذشته محققان نانوذرات مختلفی ساخته‌اند و با افزودنی ترکیباتی نظیر کلسترول به آنها موفق به انتقال دارو به درون سلول‌ها شده‌اند. اما این فناوری با سرعت کمی توسعه می‌یابد.
برای حل این مشکل محققان دانشگاه فلوریدا با همکاری پژوهشگرانی از مؤسسه فناوری جرجیا و مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) اقدام به ایجاد رشته‌ای به طول ۵۸ نوکلئوتید کردند که به محققان اجازه می‌دهد تا صدها نانوذره مختلف را به صورت همزمان روی حیوانات مورد آزمایش قرار دهند. با این کار سرعت تحقیقات در حوزه دارورسانی با نانوذرات تسریع می‌یابد.
جیمز دالمن از محققان این پروژه می‌گوید: «ما قصد داریم تا با دقت بالا به این پرسش پاسخ دهیم که چه عواملی روی رهاسازی نانوذرات تأثیرگذار هستند. این روش جدید می‌تواند به ما اجازه دهد تا به درک بهتری از این فرآیند برسیم. همچنین می‌توانیم دریابیم که بیماری‌ها چگونه روی رهاسازی دارو تأثیر می‌گذارند.»
در این پروژه محققان بارکدهای DNA را به نانوذرات متصل کرده و بعد نانوذرات را به موش تزریق کردند. با رصد این بارکدها می‌توان حضور نانوذرات در اندام‌های مختلف بدن را تشخیص داد.
محققان به دنبال این سؤال هستند که چه نانوذراتی می‌توانند ترکیبات دارویی را با کارایی بالا در بدن رهاسازی کنند. همچنین آنها قصد دارند بدانند که چه نانوذراتی می‌توانند به صورت انتخابی دارو را وارد یک اندام خاص کنند.
آنها با این روش، ۳۰ نانوذره مختلف را روی ۸ بافت متفاوت در مدل‌های حیوانی مورد بررسی قرار دادند. این گروه قصد دارند با توسعه بیشتر این فناوری امکان بررسی تعداد بیشتری از ذرات را به صورت همزمان فراهم کنند.
نتایج این پروژه در قالب مقاله‌ای در نشریه Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.
