پژوهشگران روسی موفق به ساخت فیلتر ضدفرابنفشی شدند که در آن از نانوذرات اکسید روی اصلاح شده استفاده شده‌است. این فناوری کارایی بالا و قیمت کمتری نسبت به گزینه‌های موجود در بازار دارد.
تولید فیلتر ضدآفتاب با استفاده از نانوذرات اصلاح شده
محققان دانشگاه ملی علوم و فناوری میسیس (NUST MISIS) موفق به ساخت فیلترهای محافظ در برابر تابش فرابنفش شده که در آنها از نانوذرات روی استفاده شده‌است. شفافیت عنصر بسیار مهم در این فناوری جدید بوده که توسط محققان روسی به‌دست آمده و فناوری آن به‌صورت پتنتی به‌ثبت رسیده است.
بیشتر افراد تجربه آفتاب‌سوختگی را دارند، پدیده‌ای که در آن پوست در معرض تابش فرابنفش عکس‌العمل نشان میدهد، به طوری که رنگدانه‌ها در زیرپوست برای محافظت تجمع می‌کنند.
تابش فرابنفش می‌تواند به بسیاری از پلیمرها نظیر پلی‌اتیلن، پلی پروپیلن و پلکسی‌گلس آسیب بزند؛ پدیده‌ای که به آن پیرشدن حاصل از فرابنفش گفته می‌شود.
فیلترهای مختلف و افزودنی‌های متفاوتی به کامپوزیت‌های پلیمری و کرم‌های ضدآفتاب اضافه می‌شود تا با آسیب‌های حاصل از تابش این پرتوها مقابله کند. فیلترها معمولاً از جنس اکسید فلزی نظیر دی‌اکسید تیتانیوم و اکسید روی هستند. البته برخی منابع اعلام کرده‌اند که نانوذرات دی‌اکسید تیتانیوم می‌تواند منجر به سرطان شود و اکسید روی به دلیل رنگ سفیدی که دارد چندان برای مصرف کننده جذاب نیست.
محققان برای حل این مشکل راهبرد جدیدی ارائه کردند که در آن از سنتز شیمیایی نانوذرات روی استفاده شده و درنهایت سطح نانوذرات نیز اصلاح می‌شود. این گروه نشان دادند که چگونه می‌توان با کنترل عوامل مؤثر در سنتز شیمیایی، خواص نوری نانوذرات اکسید روی به کار رفته در فیلترها را کنترل کرد. در این آزمایش، محققان یک محلول حاوی نانوذرات و فیلم پلی‌پروپیلن را مورد آزمایش قرار دادند. نتایج نشان داد که ۱۰۰ درصد از تابش فرابنفش B توسط این فیلتر جذب شد.
براساس اظهارات محققان، وجود نانوذرات اکسید روی اصلاح شده موجب می‌شود تا شفافیت محصول افزایش یافته و در نهایت کرم ضدآفتاب یا پلیمرهای شفاف از کیفیت بهتری برخوردار شوند.
از این فناوری می‌توان برای تولید بسته‌های شفاف نگهدارنده مواد غذایی یا فیلم‌ها استفاده کرد. از سوی دیگر به دلیل استفاده از نانوذرات اصلاح شده، میزان فیلتر UV افزوده شده ۵ تا ۱۰ برابر کاهش می‌یابد که از نظر کاهش هزینه بسیار مفید است.
نتایج این پژوهش در نشریه Current Nanoscience and Journal of Alloys and Compounds منتشر شده‌است.
