محققان از آنتی‌بادی برای تولید مواد نانوساختار استفاده کردند. برای این کار از رشته‌های DNA مصنوعی استفاده شده است.
ارائه راهبردی برای استفاده از آنتی‌بادی به‌منظور تولید نانوساختار
چه می‌شود اگر ما بتوانیم از آنتی‌بادی‌ها به‌عنوان ابزاری کاربردی در فناوری‌نانو استفاده کنیم؟
گروهی از محققان دانشگاه روم‌تور ورگاتا با این سوال ساده شروع به تحقیقاتی کردند که در نهایت نتایج آن در نشریه Nature Communications به چاپ رسید.
فناوری‌نانو علم دست‌کاری ساختارها در مقیاس مولکولی است، یکی از روش‌های ساخت محصولات نانویی استفاده از DNA مصنوعی به‌عنوان مصالح ساختمانی است. امروزه امکان طراحی و ساخت رشته‌های DNA مصنوعی وجود دارد که این کار با استفاده از برهم‌کنش ساده و پیش‌بینی‌پذیر، اتصالاتی شبیه به بازی لگو و تشکیل ساختارهای سه‌بعدی زیبا و کاربردی انجام می‌شود. در حال حاضر، بسیاری از اشکال نانو با استفاده از آجرهایی از جنس DNA قابل تولید است از نانوجعبه‌ها تا ساختاری با شکل هندسی پیچیده نظیر مونالیزا را می‌توان تولید کرد. این ساختارها برای کاربردهای عملی مونتاژ می‌شوند.
این گروه تحقیقاتی نشان دادند که می‌توان از آنتی‌بادی‌ها به‌عنوان عناصر تولیدکننده ساختارهای DNA یا برچیدن این ساختارها استفاده کرد. عملکرد آنتی‌بادی‌ها شناسایی و اتصال به مولکول‌ها یا پروتئین‌های خارجی است. به همین دلیل، آنتی‌بادی‌ها نشانگرهای زیست‌محیطی ایده‌آل هستند زیرا به طور خاص برای هدف قرار دادن مولکول‌های خارجی در خون تولید می‌شوند. هر آنتی‌بادی هدف خاصی دارد؛ بنابراین کار خود را به روشی خاص و دقیق انجام می‌دهد.
فرانچسکو ریسی از محققان این پروژه می‌گوید: «این پروژه از دو سال پیش شروع شد، وقتی که فهمیدیم که این قابلیت شگفت‌انگیز آنتی‌بادی برای تشخیص و اتصال به یک مولکول خاص می‌تواند در فناوری‌نانو استفاده شود. ما این ایده را داشتیم که از آنتی‌بادی‌ها به‌عنوان کارگران مولکولی برای تولید ساختارهای نانویی استفاده کنیم. برای انجام این کار ما آجرهای DNA را به کار گرفتیم تا به هم متصل شوند و ساختارهای لوله‌ای نانومقیاس ایجاد کنند. زمانی که ما این آجرها را برچسب‌های (آنتی‌ژن) قابل تشخیص از نو مهندسی کردیم، آن‌ها امکان چیدمان شدن با یک آنتی‌بادی خاص را پیدا کردند. این ساختارهای لوله‌ای تنها در حضور آنتی‌بادی موردنظر تشکیل می‌شوند.»
