پژوهشگران دانشگاه سوجو و دانشگاه علم و فناوری ماکائو با همکاری چند مؤسسه تحقیقاتی دیگر، راهکاری نوین برای ساخت نقاط کوانتومی بزرگ‌تر و خالص‌تر ارائه کرده‌اند. این فناوری جدید باعث افزایش کیفیت رنگ، بازده کوانتومی خارجی (EQE) تا ۳۸٫۲% و عمر عملیاتی بیش از ۲۴,۰۰۰ ساعت در نمایشگرهای QLED شده است.
دانشمندان دانشگاه نورث‌وسترن موفق به توسعه‌ی ابزاری فوق‌العاده حساس برای شناسایی آلودگی آب شده‌اند که ترکیبی از زیست‌شناسی مصنوعی و فناوری نانو را به کار می‌گیرد. این فناوری قادر است فلزات سنگین مانند سرب و کادمیوم را در غلظت‌های بسیار پایین و در عرض چند دقیقه تشخیص دهد.
محققان دانشگاه ماساچوست اَمهرست در حال توسعه‌ی حسگرهای پوشیدنی جدیدی هستند که مانند خال‌کوبی‌های موقت روی پوست قرار می‌گیرند و می‌توانند ترکیبات موجود در عرق را تحلیل کنند. این نوآوری می‌تواند انقلابی در پایش سلامت ایجاد کند و روزی جایگزین آزمایش‌های خون شود.
با وجود پیشرفت‌های قابل‌توجه در فناوری فیلتراسیون هوا پس از همه‌گیری کرونا، برخی از ریزترین ذرات، مانند آلاینده‌های ناشی از خودروها و کارخانه‌ها، همچنان از فیلترهای معمولی عبور می‌کنند. در این راستا، گروهی از محققان دانشکده مهندسی دانشگاه درکسل روشی جدید برای بهبود عملکرد فیلترهای مبتنی بر منسوجات ارائه داده‌اند. این روش شامل پوشش‌دهی این فیلترها با نوعی نانوماده دوبعدی به نام MXene است که می‌تواند به‌طور چشمگیری کارایی و قابلیت استفاده مجدد آن‌ها را افزایش دهد.
مطالعه‌ای جدید که در مجله Advanced Energy and Sustainability Research منتشر شده است، به بررسی ساخت لایه‌های نازک نانوحفره‌ای هلیوم-سیلیکون با استفاده از فرایند هم‌نشانی پلاسما-محور پرداخته و رویکردی نوین را برای طراحی آندهای باتری لیتیوم-یونی (LIBs) ارائه می‌دهد.
از آغاز تولید انبوه پلاستیک‌ها در دهه ۱۹۵۰، میلیون‌ها تن زباله پلاستیکی وارد محیط‌های آبی شده‌اند. این مواد با گذر زمان به ذرات میکروسکوپی و در نهایت به نانوذراتی با ابعاد کمتر از ۱۰۰ نانومتر تجزیه می‌شوند. در این مقیاس، نسبت سطح به حجم افزایش یافته و تعامل این ذرات با ترکیبات محیطی تغییرات قابل‌توجهی پیدا می‌کند. ازاین‌رو، سرنوشت نانوپلاستیک‌ها در اکوسیستم‌های آبی به یکی از حوزه‌های کلیدی پژوهش‌های محیط‌زیستی تبدیل شده است. یکی از پرسش‌های بنیادین در این حوزه، چگونگی اتصال نانوپلاستیک‌ها به مواد آلی طبیعی (NOM) است.
محققان دانشگاه ناتینگهام ترنت موفق به توسعه نانوذرات اکسید مس شده‌اند که می‌توانند به‌عنوان پوششی برای تجهیزات پزشکی کاشته‌شده در بدن مورد استفاده قرار گیرند و خطر عفونت‌های پس از عمل را کاهش دهند.
پژوهشگران دانشگاه پنسیلوانیا موفق شدند با استفاده از ترکیب mRNA و نانوذرات لیپیدی، روشی نوآورانه برای ترمیم آسیب‌های ریوی ارائه دهند. این روش می‌تواند به درمان مشکلاتی مانند التهاب‌های شدید، تجمع مایعات و آسیب‌های ناشی از ویروس‌هایی مانند COVID-۱۹ و آنفولانزا کمک کند.
پژوهشگران دانشگاه پنسیلوانیا موفق شدند با استفاده از نانوذرات اکسیدآهن، راهکاری نوین برای درمان پریودنتیت آپیکال ارائه دهند. این بیماری که یکی از شایع‌ترین و مقاوم‌ترین عفونت‌های دندانی در جهان محسوب می‌شود، عامل اصلی از دست دادن دندان است. یافته‌های جدید که در نشریه‌ی Journal of Clinical Investigation منتشر شده، نشان می‌دهد که این روش می‌تواند جایگزین ایمن‌تر و مؤثرتری برای درمان‌های رایج مانند سدیم هیپوکلریت (NaOCl) باشد.
بال‌های آبی درخشان پروانه مورفو رنگ خود را از رنگ‌دانه‌ها دریافت نمی‌کنند، بلکه این رنگ نتیجه تعامل نور با ساختارهای میکروسکوپی سطح آن است. این پدیده که به “رنگ ساختاری” معروف است، می‌تواند انقلابی در صنعت رنگرزی نساجی ایجاد کند؛ صنعتی که به دلیل آلودگی شدید محیط زیست همواره مورد انتقاد بوده است. رنگ‌های شیمیایی مورد استفاده در نساجی باعث آلودگی آب، تولید ضایعات سمی و کاهش کیفیت رنگ با گذر زمان می‌شوند. اما اکنون پژوهشگران دانشگاه ژیجیانگ سای-تک نانوپیگمنت‌های ویژه‌ای طراحی کرده‌اند که می‌تواند نحوه رنگرزی پارچه را تغییر داده و همزمان چالش‌های زیست‌محیطی و عملکردی را برطرف کند.