نهمین همایش دانشجویی فناوری نانو امروز ۱۲ اسفند ماه ۱۳۸۹ در تهران، آغاز به کار کرد. این همایش به‌وسیله ستاد توسعه فناوری نانو و با همکاری دانشگاه تربیت مدرس تهران، برگزار می‌شود. گفتنی است دانشگاه تربیت مدرس برای سومین بار است که میزبانی این همایش را بر عهده دارد.
مراسم افتتاحیه نهمین همایش دانشجویی فناوری نانو صبح امروز، ۱۲ اسفند ماه ۱۳۸۹، در محل سالن شهید مطهری دانشگاه تربیت مدرس، با حضور میهمانان و سخنرانان همایش برگزار شد. گفتنی است از ۱۰۰۰ مقاله ارسالی به همایش، بیش از ۵۰۰ مقاله پذیرفته شدند که از این میان ۲۲ مقاله به صورت سخنرانی و باقی مقالات به صورت پوستر ارائه خواهند شد.
پژوهشگران دانشگاه تربیت مدرس، با دستیابی به فناوری اتصال نانوذرات مغناطیسی به سطح سلول موفق به اصلاح مغناطیسی سطح سلول‌ها و بیومولکول‌ها شدند.
پژوهشگری از دانشگاه شهید باهنر کرمان، موفق به سنتز تک‌مرحله‌ای نانوذرات هماتیت بدون استفاده از تجهیزات پیچیده و مواد آلی شده‌است.
برنامه و اسامی پذیرفته شدگان نهمین همایش دانشجویی فناوری نانو از سوی دبیرخانه همایش اعلام شد. بر طبق این اطلاعیه، در نهمین همایش دانشجویی فناوری نانو تعداد ۵۰۶ مقاله پذیرفته شد که ۳۲ مقاله به صورت سخنرانی و ۴۷۴ مقاله به صورت ارائه پوستر خواهند بود.
مهندسان شیمی دانشگاه صنعتی شریف، به کمک روش‌های مدل‌سازی شبکه‌ای، توانستند غشاهای نانوحفره‌ای را برای جداسازی هیدروژن از مخلوط گاز سنتز، مدل‌سازی کنند.
پژوهشگران دانشگاه صنعتی امیرکبیر با افزودن یک جزء پلیمری به داربست‌های نانوکامپوزیتی، موفق به بهبود خواص مکانیکی زمینه‌ی پلیمری و کاهش نرخ تخریب این داربست‌ها شدند.
ستاد توسعه فناوری نانو در راستای اعطای حمایت‌های تشویقی به فعالیت‌های ترویجی در زمینه فناوری نانو، طی سه ماه اخیر، مبلغ ۱۵ میلیون تومان به ۶۶ شماره نشریه تخصصی، که اقدام به انتشار مطالب مرتبط با فناوری نانو نموده‌اند، اختصاص داد.
پژوهشگرانی از دانشگاه صنعتی اصفهان، موفق به ابداع روش جدیدی برای ساخت نوعی داربست مورد استفاده در مهندسی بافت استخوان شدند. این داربست، نانوکامپوزیتی از جنس ژلاتین و هیدروکسی آپاتیت است.
پژوهشگران پژوهشگاه مواد و انرژی، با استفاده از نانوبلورهای هیدروکسی آپاتیت، موفق به حذف فلز کادمیم از محلول‌های آبی شدند، همچنین اثر سه عامل موثر غلظت اولیه‌ی یون کادمیم، جرم ماده‌ی جاذب و pH محیط را روی فرایند حذف فلز سنگین از آب، بررسی کردند و به نتایج قابل توجهی دست یافتند.