آقای دکتر محمدعلی عقابیان عضو هئیت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران به فناوری‌ای دست یافته‌‌اند که با بهره‌گیری از آن می‌توان برخی بیماری‌ها به‌ویژه سرطان را بصورت زود هنگام تشخیص داد.
فناوری‌نانو با استفاده از نانوذرات مغناطیس امکان تصویربرداری زودهنگام از سلول‌های سرطانی را فراهم می‌کند. همچنین از این روش می‌توان برای تصویربرداری سلول‌هایی که در برخی بیماری‌های مغزی دچار تغییر می‌شوند نیز استفاده نمود.
دکتر عبدالعلی عالمی عضو هیئت علمی دانشکده شیمی دانشگاه تبریز موفق به تولید استانات پیروکلر با خاصیت کاتالیزوری و استانات پیروکلر نئودمیم با خاصیت حسگری بالا شده است.
خانم دکتر ملکوتی، عضو هئیت علمی دانشگاه بیرجند، در پژوهشی موفق به سنتز نانوسیم‌های Bi2S3 با معماری گردنبندی شدند. سولفید بیسموت(III) Bi2S3 ماده‌ای نیمه‌هادی و فتوهادی با گاف انرژی ۳/۱ است که می‌توان از آن به‌عنوان ترموالکتریک و نیز افزایش دهنده کانتراست در تصاویر توموگرافی اشعه ایکس رایانه‌ای استفاده کرد.
دکتر فرونچی عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی شیمی و نفت دانشگاه صنعتی شریف موفق شده‌اند با افزودن نانورس به پلی پروپیلن، نفوذپذیری آنرا در برابر گاز اکیسژن کاهش دهند. این درحالی است که شفافیت فیلم ثابت مانده و پایداری مکانیکی و حرارتی آن افزایش یافته است.
یکی از روش‌های دارورسانی، قراردهی دارو بر بستری مناسب و پیاده‌سازی آن بر عضو هدف می‌باشد. در این روش، سرعت و چگونگی رهایش دارو بر روی عضو هدف، عاملی مهم و موثر است. دکتر محمد برزگر جلالی استاد دانشکده داروسازی تبریز، در زمینه نحوه پیاده‌سازی دارو از بستر، تئوری جدیدی ارائه نموده که به گفته ایشان نسبت به تئوری‌های قبلی از دقت و کیفیت بالاتری برخوردار است.
دکتر شبنم سهراب‌نژاد استادیار دانشکده علوم دانشگاه محقق اردبیلی به پژوهش و تحقیق روی مزوپورها پرداخته است. وی در قسمتی از پژوهش خود با یک روش ساده و ارزان با استفاده از افزایش آلومینیوم، مواد مزوپور را اصلاح نموده که برای برهم‌کنش با مهمان‌های کاتیونی، میزبان بسیار مناسبی به حساب می‌آیند.
مهندس وهاب‌الدین گودرزی به همراه سید علی منعمیان و فرهاد ملکی در دانشگاه تهران با راهنمایی دکتر محمود ترابی، موفق به سنتز نانوکامپوزیت رزین پلی استر غیر اشباع و نانوذرات اکسید تیتانیوم شده‌اند. این نانوکامپوزیت نسبت به پلیمر اولیه از خواص مکانیکی مناسب‌تری برخوردار بوده و مقاومت آن در برابر اشعه ماوراءبنفش نیز بهبود یافته است.
آقای دکتر علی اولاد، عضو هیئت علمی دانشگاه تبریز در قالب یک پروژه کارشناسی ارشد با همکاری خانم اعظم رشیدزاده دانشجوی کارشناسی ارشد شیمی کاربردی- پلیمر، موفق به بهبود خواص خوردگی پوشش‌های بر پایه پلی آنیلین روی فلز آهن با استفاده از نانوذرات خاک رس شده‌اند.
مهندس ایمان زحمتکش دانشجوی دکترای مکانیک دانشگاه شیراز پژوهشی با هدف بررسی نقش نسبی پخش براونی و ترموفورسیس در فرآیند نشست نانوذرات انجام داده است.
در تیرماه ۱۳۸۷، کارگروه منابع انسانی ستاد ویژه توسعه فناوری نانو در راستای حمایت‌های تشویقی از دستاوردهای افراد، ۱۱۲ مورد از درخواست‌های دریافت حمایت را داوری کرده است که از این تعداد ۱۷ مورد مردود، ۲ مورد ناقص و ۹۳ مورد قابل قبول بوده‌‌اند.