استفاده از کرم‌های ضدآفتاب برای محافظت از پوست در برابر اثرات مضر اشعه ماوراء بنفش مهم است، اما این کرم‌ها نمی‌توانند پوست را خنک نگه دارند. به تازگی محققان، فرمولاسیون نانویی جدیدی برای ساخت کرم ضدآفتاب ارائه کرده‌اند که علاوه برمحافظت از پوست، می‌تواند آن را خنک نگه دارد.
با استفاده از DNA تایمری ساخته شده که می‌توان از آن برای کنترل فعالیت نانوماشین‌ها استفاده کرد. این تایمر در حوزه رباتیک کاربرد وسیعی دارد.
با کمک نوعی نانوحامل، محققان دارویی ساختند که می‌تواند میتوکندری را در سلول‌های سرطانی هدف قرار دهد.
با ساخت دستگاه نانوسیالی جدیدی در دانشگاه متروپولیتن اوزاکا، هنر دستکاری مواد در مقیاس نانو وارد مرحله جدیدی می‌شود. این دستگاه قادر به دستکاری DNA منفرد است.
ایلی هان، دانشجوی دکترا در آزمایشگاه میچل در دانشگاه پنسیلوانیا، روشی برای رساندن نانوذرات لیپیدی به نورون‌ها ابداع کرده است. در این روش، نانوذرات هدایت‌شونده با پپتید، mRNA را به نورون‌ها می‌رسانند.
محققان تایلندی از ترکیب ماده تغییر فاز آلی (PCM) با نانوذرات برای خنک کردن ماژول‌های خورشیدی( PV) و بهبود کارایی آن‌ها استفاده کردند. آن‌ها از ترکیب اسید چرب آلی اسید لوریک (LA) استفاده کردند که با نسبت وزنی بهینه ۹۴:۶ استفاده با اکسید آلومینیوم (Al2O3)، اکسید مس (CuO) و اکسید منیزیم (MgO) ترکیب شده تا بازده ماژول‌های خورشیدی را تا ۱۴٫۱۱ درصد افزایش دهد.
نتایج کار در مقیاس آزمایشگاهی نشان می‌دهد که استفاده از نانوذرات لیپیدی می‌تواند مشکل پره‌اکلامپسی در موش‌های باردار را حل کند. محققان در حال کار روی حیوانات بزرگتر هستند تا پس از آن آزمایش روی انسان انجام شود. این نتایج می‌تواند شانس درمان پره اکلامپسی در مادران باردار را به شدت افزایش دهد.
محققان با استفاده از صفحه‌ای لایه نازک با الگوهایی نانومقیاس، موفق به ساخت شناساگری برای تشخیص پرتوهای فروسرخ ( مادون قرمز) شدند. این شناساگر به دلیل مزیت‌هایی که دارد می‌تواند جایگزین فناوری‌های فعلی در تصویربرداری پزشکی، طیف‌سنجی و دید در شب شود.
محققان با دستاوردهای اخیر در توسعه باتری‌های نانویی، گام بلندی در مسیر افزایش ظرفیت و ایمنی باتری خودروهای الکتریکی برداشته‌اند. این دستاوردها به طور قابل توجهی ایمنی و عملکرد باتری لیتیوم یون را بهبود می‌بخشد و چالش‌های موجود در فناوری ذخیره‌سازی انرژی را برطرف می‌کند.
پژوهشگران ایرانی دانشگاه تگزاس به بررسی روش‌های پایدارتر نگه داشتن نانوحباب‌ها پرداختند تا با این کار، تزریق گاز دی‌اکسیدکربن را به محلول‌های نمکی بهینه‌ساز کرده و استخراج مواد ارزشمند از آب‌های حاوی املاح با ارزش را اقتصادی‌تر کنند. از این روش می‌توان مواد مورد نیاز برای ساخت باتری‌ها را از آب‌های شور به دست آورد.