دو شرکت بزرگ در مالزی تصمیم گرفته‌اند با کمک فناوری گرافن، نوعی بتن قوی‌تر و بادوام‌تر بسازند. این بتن به کاهش آلودگی کمک می‌کند و آینده‌ی ساخت‌وساز را سبزتر می‌کند. آن‌ها می‌خواهند این فناوری را در پروژه‌های جاده‌سازی، بتن‌های آماده و شهرهای هوشمند استفاده کنند.
شرکت آرگو لیوینگ سویلز با همکاری گرافن لیدرز کانادا پروژه‌ای تحقیقاتی را برای توسعه‌ی افزودنی‌های گرافنی در بتن‌های آماده آغاز کرده است تا محصولاتی مقاوم‌تر و پایدارتر تولید شود. در این پروژه که با بودجه‌ی ۱۰۰ هزار دلار کانادا در ماه مه ۲۰۲۵ کلید می‌خورد، از فناوری بایوگرافن استفاده خواهد شد و تمرکز آن بر افزایش دوام بتن از طریق نانومواد کربنی است. این همکاری گامی تازه در مسیر کاهش ردپای کربنی در صنعت ساخت‌وساز و تجاری‌سازی بتن‌های سبز به‌شمار می‌رود.
شرکت لایتن (Lyten)، فعال در حوزه فناوری‌نانو، درخواست ثبت اختراعی بین‌المللی را برای ترکیب جدیدی از سیمان و بتن ارائه کرده است که از مواد کربنی گرافنی سه‌بعدی (۳DG) بهره می‌برد. این نوآوری با هدف بهبود عملکرد مکانیکی بتن و کاهش وابستگی به سیمان پرتلند معمولی طراحی شده است.
محصول بتنی قوی‌تر، بادوام‌تر و هوشمندتر با PureGRAPH-CEM® امکان پذیر است. این افزودنی‌های گرافنی تحولی در صنعت سیمان ایجاد کرده است که استفاده از آن در بریتانیا و آفریقای جنوبی موید عملکرد بالاتر بتن‌های حاوی این افزودنی نانویی است.
شرکت فرست گرافن (First Graphene) گزارشی جدید درباره مسیر تجاری‌سازی گرافن در صنعت جهانی سیمان و بتن منتشر کرده است. این شرکت با ارسال بیش از سه تُن محصول PureGRAPH-CEM® به بریتانیا، در حال آماده‌سازی برای اجرای فاز بعدی آزمایش‌های خود با بزرگ‌ترین تولیدکننده سیمان این کشور، گروه بریدون (Breedon Group) است. این پروژه بخشی از یک طرح بزرگ زیرساختی در بریتانیا است که طی آن، بتن تقویت‌شده با گرافن در محیطی واقعی و دائمی به کار گرفته خواهد شد. قرار است این بتن ویژه در ماه می تولید و ریخته شود.
فناوری نانو در ایران به حوزه‌ای کلیدی تبدیل شده و در صنایع متعددی مانند عمران و ساختمان، خودرو، مواد شیمیایی، نفت و پتروشیمی، نانومواد و کالاهای خانگی نقش مهمی ایفا کرده است. در عمران و ساختمان، محصولاتی مانند بتن‌های نانویی مقاوم، شیشه‌های کنترل‌کننده انرژی و رنگ‌های خودتمیزشونده به کاهش هزینه‌های نگهداری و افزایش دوام سازه‌ها کمک کرده‌اند. صنعت خودرو و حمل‌ونقل نیز از مبدل‌های نانوکاتالیستی، لاستیک‌های مقاوم و پوشش‌های ضدخش بهره برده و منجر به کاهش مصرف سوخت و افزایش طول عمر قطعات شده است. در مواد شیمیایی، تولید رنگ‌های نانویی و مواد ضدعفونی‌کننده رشد قابل‌توجهی داشته است. ایران همچنین در تولید نانومواد، از جمله نانوذرات فلزی و انواع پودرها و افزودنی‌ها، موفق بوده و بسیاری از صنایع داخلی به این مواد وابسته‌اند. در کالاهای خانگی نیز فیلترهای تصفیه آب، یخچال‌های آنتی‌باکتریال و پوشش‌های مقاوم در برابر لکه بهبود کیفیت محصولات را به همراه داشته‌اند. نفت و پتروشیمی نیز با استفاده از نانوکاتالیست‌ها بهره‌وری پالایشگاه‌ها را افزایش داده است.
شرکت وستلیک با سرمایه‌گذاری در شرکت یونیورسال متر به دنبال توسعه افزودنی‌های گرافنی است که کاربرد ویژه‌ای در بتن و دیگر محصولات صنعت ساختمان دارد.
شرکت هیدروگراف کلین پاور (HydroGraph Clean Power) در همکاری با دانشگاه ایالتی آریزونا (ASU) نتایج مثبت تحقیقاتی خود را درباره پتانسیل گرافن فراکتال (Fractal Graphene™) برای بهبود عملکرد سیمان و بتن منتشر کرده است. این مطالعه دومین پژوهش مشترک این شرکت با دانشگاه ایالتی آریزونا است که پیشرفت‌های قابل توجهی در زمینه استفاده از گرافن فراکتال در کاربردهای سیمان و بتن نشان می‌دهد.
کتاب «فناوری‌های نوظهور نانو در حوزه بتن و سیمان» منتشر شد. در این کتاب که توسط کارشناسان ستاد توسعه فناوری‌های نانو و میکرو، با همکاری جمعی از اساتید برتر کشور تهیه و تدوین شده، طیف وسیعی از فناوری‌های نانویی حوزه بتن و سیمان به تفصیل مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
شرکت فب‌تودی (Fab2D) در مسیر تجاری‌سازی بتن‌های تقویت شده با فناوری‌نانو، نرده‌های بتنی حاوی نانومواد را در یکی از شهرهای سوئد نصب کرد.