مهدی جوانمرد از محققان دانشگاه راتگرز روش برای تشخیص اولیه بیماری‌های عفونی کشنده با استفاده از یک آزمایش بسیار حساس ایجاد کرده است که می‌تواند روزی در رویکردهای پزشکی تحول ایجاد نماید. در این تست، از نوعی ساختار ژنتیکی به‌صورت نانوتوپ استفاده شده است که به‌عنوان حسگر نانویی عمل می‌کند.
دفتر معاون رئیس تحقیقات و نوآوری در دانشگاه تگزاس در آرلینگتون سه جایزه صندوق تجاری (CGF) را به مبلغ بیش از ۲۰۰،۰۰۰ دلار برای کمک به اعضای هیئت علمی در توسعه بیشتر فناوری جدید اعطا کرده است. یکی از این جوایز به یک استارت‌آپ نانویی رسید.
محققان کنکوردیا با استفاده از نانوحسگرهای ریزی حاوی نقاط کربنی، سیستم جدیدی را توسعه داده‌اند تا حضور گلیفوزات را در مقادیر بسیار کم تشخیص دهند.
استارت‌آپی به نام نانوافیکس ساینس (Nanoaffix Science) راه‌اندازی شده تا نوعی حسگر گرافنی را تجاری‌سازی کند. این حسگر قادر به تشخیص آلودگی‌های آب در مقیاس ppm بوده و آب جاری در لوله‌ها را مورد آزمایش مستمر قرار می‌دهد.
در دنیای به‌هم پیوسته امروزی، زنجیره‌های تامین مواد غذایی به‌طور فزاینده‌ای پیچیده شده‌اند که چندین کشور را در بر می‌گیرد. این پیچیدگی منجر به افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های ناشی از مواد غذایی به‌دلیل آلودگی شده است. به تازگی محققان روشی برای شناسایی سریع و دقیق این آلودگی ارائه کرده‌اند.
نشریه Nanochemistry Research (NCR) که توسط انجمن شیمی ایران منتشر می‌شود در نمایه معتبر و بین‌المللی اسکوپوس پذیرفته و نمایه شد. این مجله علاوه بر نمایه اسکوپوس، دارای رتبه علمی الف از کمیسیون نشریات وزرات علوم و همچنین نمایه در ISC است.
حسگرهای مبتنی بر گرافن آماده هستند تا در اینترنت اشیاء (IoT) و شهرهای هوشمند استفاده شوند و قابلیت‌های بی‌سابقه‌ای را ارائه دهند که می‌تواند بخش‌های مختلفی را تحت تاثیر خود داشته باشد که از آن جمله می‌توان به مراقبت‌های بهداشتی و حمل و نقل اشاره کرد. هرچه جهان به طور فزاینده‌ای به هم پیوسته می‌شود، تقاضا برای حسگرهای کارآمدتر، قابل اعتماد‌تر و قوی‌تر افزایش می‌یابد.
در یک روز گرم تابستانی، لباس سفید به دلیل بازتاب، نه جذب نور، از سایر رنگ‌ها خنک‌تر است. رنگ‌های دیگری مانند آبی یا سیاه، با جذب نور، اثر گرمایشی دارند. برای دور زدن این اثر گرمایشی در فیلم‌های خنک‌کننده رنگی، محققان از نانوساختار موجود در در بال پروانه الهام گرفتند.
محققان مؤسسه رباتیک و هوش ماشینی مونیخ (MIRMI) در دانشگاه صنعتی مونیخ (TUM) فرآیندی خودکار برای ساخت حسگرهای نرم توسعه داده‌اند. این سلول‌های اندازه‌گیری را می‌توان تقریباً به هر نوع جسمی متصل کرد. برای این حسگرها، برنامه‌های کاربردی به ویژه در رباتیک و پروتز در نظر گرفته شده است.
به لطف یک ساختار نانویی، باقی مانده آنتی‌بیوتیک در آب می‌تواند سریع و ساده شناسایی شود. این حسگر زیستی جدید شبیه جعبه کوچکی است که به تلفن همراه متصل است. این دستگاه می‌تواند بلافاصله باقی‌مانده‌های آنتی‌بیوتیکی مانند آمپی‌سیلین را در آب یا لبنیات شناسایی کند.