شرکت استیلوس مدیسین با جذب ۸۵ میلیون دلار سرمایه و استفاده از آنزیم‌های ترکیب‌کننده و نانوذرات لیپیدی، رویکردی نوین در توسعه داروهای ژنتیکی دقیق ارائه کرده است. این پلتفرم قادر به انتقال بارهای ژنتیکی بزرگ بدون نیاز به ویروس و فرآیندهای پیچیده خارج‌بدنی است و درمان‌های CAR-T را ساده‌تر و ارزان‌تر در دسترس قرار می‌دهد. هدف این شرکت، ارتقاء درمان‌های ژنتیکی از مرحله اثبات مفهوم به یک راه‌حل عملی برای میلیون‌ها بیمار در سراسر جهان است.
شرکت سِیل بیومدیسینز از داروی جدید خود با نام SAIL-0804 رونمایی کرد که با استفاده از RNA حلقوی و نانوذرات لیپیدی، سلول‌های T را برای درمان بیماری‌های خودایمنی بازبرنامه‌ریزی می‌کند. این روش بدون نیاز به مهندسی ژنتیک، عملکرد درمان‌های CAR-T را با ایمنی و مقیاس‌پذیری بیشتر شبیه‌سازی می‌کند. داده‌های پیش‌بالینی حاکی از تخریب کامل سلول‌های B، بیان پایدار CAR و تنظیم مجدد سیستم ایمنی با پتانسیل ورود به فازهای بالینی است.
فناوری‌های نوینی مانند نانوذرات هدفمند، پمپ‌های پوشیدنی، اسپری‌های تنفسی هوشمند و پچ‌های میکرونیدل، چشم‌انداز دارورسانی را متحول کرده‌اند. این نوآوری‌ها اثربخشی درمان، راحتی بیمار و پایبندی به مصرف دارو را افزایش می‌دهند. سرمایه‌گذاری جهانی بر این روندها، آینده‌ای هوشمند و پایدار برای درمان‌های دارویی رقم می‌زند.
دانشگاه هوکایدو و شرکت شین-اتسو شیمی سیستمی نوآورانه برای تولید نانوذرات لیپیدی با فناوری میکروسیالی توسعه داده‌اند که هم قابلیت تولید انبوه و هم طراحی داروهای شخصی‌سازی‌شده را دارد. این سیستم با استانداردهای GMP سازگار است و از آوریل ۲۰۲۵ وارد مرحله تولید صنعتی خواهد شد. کاربرد گسترده این فناوری در واکسن‌های mRNA، درمان‌های ضدسرطان و آمادگی برای پاندمی‌ها نویدبخش تحولی در صنایع دارویی است.
دانشمندان دانشگاه ایالتی اورگن نانوذرات هوشمندی طراحی کرده‌اند که می‌توانند داروهای ضدالتهاب را از سد خونی مغز عبور داده و به‌طور هدفمند به هیپوتالاموس برسانند. این فناوری نوین در درمان بیماری‌های التهابی مغز مانند آلزایمر، ام‌اس، پارکینسون و به‌ویژه کاشکسیای ناشی از سرطان امیدبخش است. نانوحامل‌ها با دو پپتید هدف‌گیر، دارو را فقط در شرایط التهابی و درون سلول‌های میکروگلیا آزاد می‌کنند و بدین‌ترتیب اثربخشی و ایمنی درمان را افزایش می‌دهند.
بازار دارورسانی مبتنی بر فناوری نانو در مسیر رشد چشمگیری قرار دارد و پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که ارزش این صنعت تا سال ۲۰۳۴ به ۲۰.۴۱ میلیارد دلار خواهد رسید. این تحول که ناشی از پیشرفت‌های نوین در حوزه نانومواد و سیستم‌های دارورسانی است، زمینه را برای عرضه درمان‌های دقیق‌تر، مؤثرتر و با عوارض جانبی کمتر فراهم کرده است.
یکی از مهم‌ترین چالش‌های توسعه دارو، دسترسی زیستی محدود بسیاری از ترکیبات فعال دارویی (APIs) و همچنین ناپایداری و عدم توانایی اسیدهای نوکلئیک در عبور از غشای سلولی است. به همین دلیل، محققان به‌دنبال سیستم‌های انتقالی هستند که علاوه بر افزایش پایداری و حلالیت، ورود به سلول را تسهیل کرده و هدف‌گیری مؤثری روی سلول‌ها، بافت‌ها و اندام‌های مشخص داشته باشند. سیستم‌های نانوذره‌ای به دلیل اندازه کوچک، سطح ویژه بالا و قابلیت تنظیم‌پذیری، توجه بسیاری را به خود جلب کرده‌اند.
شرکت بیوم تراپیوتیکس (Beam Therapeutics) موفق شد در یک مطالعه بالینی، جهش ژنی مسبب بیماری کمبود آلفا-۱ آنتی‌تریپسین را در بدن بیماران تصحیح کند. این دستاورد مهم، امیدها را برای ارائه درمانی یک‌باره و مؤثر برای این بیماری افزایش داده است.
پژوهشگران موفق به توسعه روشی نوین بر پایه نانوذرات نقره برای تشخیص دقیق داروهای گلوکوکورتیکوئیدی شده‌اند. این روش نه‌تنها دقت بالایی دارد، بلکه دوستدار محیط‌زیست بوده و می‌تواند به کنترل کیفیت داروها و تولید پایدار نانومواد کمک کند.
شرکت اکسیر نانو سینا با عرضه داروی نانویی سینالیو ۷۰، گام بزرگی در زمینه درمان بیماری‌های کبدی و مشکلات مرتبط با آن برداشته است. این دارو که مبتنی بر فناوری نانومیسل سیلیمارین است، می‌تواند در درمان بیماری‌هایی مانند کبد چرب، سیروز کبدی و هپاتیت حاد و مزمن تأثیرگذار باشد. با توجه به قابلیت‌های ویژه این دارو، نظیر بهبود جذب و اثربخشی بالاتر، امیدهای تازه‌ای برای درمان مشکلات کبدی ایجاد شده است.