بیایید فکر کنیم که چه می‌شد اگر می‌توانستیم راهی پیدا کنیم که جریان‌های الکتریکی بدون اتلاف انرژی در دستگاه‌ها و تراشه‌ها حرکت می‌کردند؟ یک رویکرد امیدوارکننده برای این امر استفاده از موادی است که به عنوان عایق‌های توپولوژیکی شناخته می‌شوند. آن‌ها در ابعاد یک بعدی (سیم)، دوبعدی (ورق) و سه بعدی (مکعب) وجود دارند. فیزیکدانان نظری در دانشگاه اوترخت، با همکاری محققانی از دانشگاه شانگهای جیائو تونگ، کشف کرده‌اند که عایق‌های توپولوژیکی ممکن است در بُعد ۱٫۵۸ نیز وجود داشته باشند، این می‌تواند برای پردازش اطلاعات با مصرف انرژی بهینه استفاده شود. نتایج مطالعه آن‌ها در نشریه Nature Physics منتشر شده است.
