پژوهشگران موسسه فناوری ماساچوست (MIT) و دانشگاه توکیو ساختارهایی در مقیاس سانتیمتری تولید کردهاند، به اندازهای بزرگ که با چشم بتوان آنها را دید. این ساختارها حاوی صدها میلیارد الیاف توخالی تراز یا نانولولههای ساخته شده از نیترید بور شش ضلعی هستند.
محققان روشی برای چیدمان دقیق ذرات در مقیاس نانو بر روی سطحی مانند تراشه سیلیکونی ارائه کردند، به طوری که این نانومواد به سطح آسیب نمیرسانند.
محققان موسسه فناوری ماساچوست با استفاده از پلتفرمی نشان دادند که میتوان برهمکنش میان سلولهای سرطانی و نانوذرات را به تصویر کشید.
یک حسگر کوانتومی میتواند سیگنالهای الکترومغناطیسی را با هر فرکانسی تشخیص دهد. محققان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) قابلیتهای این آشکارسازهای نانویی فوق حساس را با کاربردهای بالقوه برای محاسبات کوانتومی و زیستحسگری گسترش میدهند.
محققان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) به تازگی حسگری طراحی کردهاند که میتواند بین عفونتهای ذات الریه ویروسی و باکتریایی تمایز قائل شود. این گروه تحقیقاتی امیدوارند که این حسگر نانویی به پزشکان در انتخاب درمان مناسب ذاتالریه کمک کند.
تیمی از محققان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) در حال توسعه نانوذرات حامل دارو هستند که به نظر میرسد بیشتر از داروهایی که به تنهایی تجویز میشوند، وارد مغز میشوند. با استفاده از یک مدل بافت انسانی، که به طور دقیق سد خونی مغزی را شبیهسازی کند، محققان نشان دادند که این ذرات میتوانند وارد تومورها شده و سلولهای گلیوبلاستوما را از بین ببرند.
پژوهشگران موسسه فناوری ماساچوست راهبردی برای توسعه سوسوزنها با استفاده از فناوری نانوفتونیک ارائه کردند که ماحصل کار آنها میتواند به ارتقاء دستگاههای اشعهایکس و سیتیاسکن کمک کند.
محققان موسسه فناوری ماساچوست با استفاده از هوش مصنوعی، مدلی ارائه کردند که با استفاده از آن میتوان برهمکنش میان پروتئینها را مطالعه کرد.
محققان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) با استفاده از دستگاه آسیاب گلولهای و به کارگیری نانوذرات، به مطالعه یکی از نظریههای موجود درباره دلیل شکلگیری زلزله در سطوح گسلها پرداختند. نتایج یافتههای آن بسیار عجیب بود!
محققان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) و موسسه ایمونولوژی لا جولا به تازگی یک نانوذرات کمکی جدید طراحی کردهاند که ممکن است قویتر از سایر ادجوانتهایی باشد که در حال حاضر استفاده میشوند. مطالعات روی موشها نشان داد که این فناوری به طور قابل توجهی تولید آنتیبادی را پس از واکسیناسیون علیه HIV، دیفتری و آنفولانزا بهبود میبخشد.