نانوگرافن (Nanografen) یکی از شرکت‌های شریک پرچمداری گرافن (Graphene Flagship) است که در مرحله تحقیق و توسعه در حوزه فناوری‌نانو فعالیت دارد. این شرکت در سال ۲۰۱۳ در کشور ترکیه ثبت شده و به دنبال یافتن راه‌های هوشمندانه برای بازیافت لاستیک‌های قدیمی و تولید گرافن است.
محققان دانشگاه RWTH آخن و Forschungszentrum Jülich ویژگی‌های مهمی را در نقاط کوانتومی دوتایی در گرافن دو لایه کشف کردند، ماده‌ای که به طور فزاینده‌ای برای کاربردهای احتمالی در فن‌آوری‌های کوانتومی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این تیم نشان داد که تقارن تقریباً کامل حفره/ذره در نقاط کوانتومی گرافنی می‌تواند منجر به پردازش اطلاعات کوانتومی کارآمدتر شود. نتایج این تحقیق در نشریه Nature به چاپ رسیده است.
بلک سوان گرافن (Black Swan Graphene Inc) اعلام کرد که آخرین نسخه از مواد نانوپلاکت گرافنی این شرکت موسوم به Graphcore ™ ۰۰۱، زمانی که به‌عنوان افزودنی به پلی آرته ترموپلاستیک اضافه می‌شود، مقاومت به سایش کامپوزیت‌ها را از ۶۰٪ تا ۸۰٪ افزایش می‌دهد.
شرکت پاراگراف که در حوزه استفاده از گرافن در صنعت نیمه‌هادی تخصص دارد با خرید شرکت کاردیابیو قصد دارد تا دامنه فعالیت خود را به سمت حسگرهای زیستی ببرد. ترکیب تخصص دو شرکت می‌تواند به محصولات کاراتر ختم شود.
با انعقاد قراردادی میان دو شرکت توسعه‌دهنده باتری نانویی و تولیدکننده خودروهای سنگین الکتریکی، قرار است از باتری‌های حاوی گرافن در ناوگان جمع‌آوری زباله در اروپا و آمریکای شمالی استفاده شود.
مدیرعامل شرکت ابتکار نانو صنعت کیمیا قیمت بسیار پایین و عملکرد بالای محصولات این شرکت را مزیت مهم آن‌ها برای بازار کانادا می‌داند که موجب شده تا فرصتی برای صادرات گرافن و اکسیدگرافن به کانادا فراهم شود.
محققان دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی یک کاتد باتری به شکل نخ درست کردند. محققان پس از آن توانستند از این رشته برای ایجاد نمونه اولیه باتری یون روی (zinc-ion) استفاده کنند که می‌تواند انرژی یک ساعت مچی را تأمین کند.
شرکت سالجنکس (Salgenx) یک روش تولید گرافن ایجاد ارائه است که از باتری جریان ردوکس آب‌نمک خود استفاده می‌کند. این باتری عاری از غشا، با استفاده از الکترولیزر که کلرید سدیم (NaCl) را به سدیم (Na) و کلر تقسیم می‌کند، شارژ/دشارژ می‌شود.
یکی از شرکت‌های تولیدکننده گرافن و مشتقات گرافنی اعلام کرد که با آزمایشگاه سرن وارد همکاری شده تا با استفاده از گرافن عامل‌دار، دوام و عملکرد روان‌کننده‌ها را بهبود دهند.
تیمی از پژوهشگران، به سرپرستی محققان دانشگاه نورث‌وسترن و دانشگاه تگزاس در آستین (UT)، ایمپلنت نانویی ایجاد کرده‌اند که از نظر ظاهری شباهت زیادی به خالکوبی روی بدن دارد و از نظر ابعاد تقریبا در حد یک تار مو است.