با طراحی نانوپیمایشگر زیست‌تخریب پذیر، محققان نشان دادند که رتینوپاتی دیابتی به سرعت در موش‌ها قابل شناسایی است.
تشخیص سریع یکی از عوارض خطرناک دیابت امکان‌پذیر می‌شود
تیم تحقیقاتی علی حافظ مقدم از بیمارستان بریگام و زنان (BWH) موفق به تولید نانوپیمایشگر فلورسنت زیست تخریب‌پذیری شده است که می‌توان از آن برای شناسایی رتینوپاتی دیابتی (DR) در مرحله اولیه مولکولی استفاده کرد.
رتینوپاتی یک عارضه در بیماران مبتلا به دیابت بوده که علت از بین رفتن شدید بینایی در آنها است. تشخیص بالینی فعلی منجر به خسارات ساختاری برگشت ناپذیر می‌شود. تشخیص سریع و مداخله زودهنگام می‌تواند به بهبود سریع بیمار منجر شود. نتایج این یافته‌ها در مجله Biosensors و Bioelectronic منتشر شده است.
محققان قبلاً نانوپیمایشگر فلورسنت را برای تصویربرداری مولکولی ایجاد کرده بودند و بیان ژن VEGFR-2 در چشم را در بیماران مبتلا به دیابت نشان داد‌ه بودند.
پس از گردش در جریان خون، این نانوپیمایشگرها به VEGFR-2 متصل می‌شوند، که در شبکیه بیان شده است. برهمکنش نانوپیمایشگر با سلول‌های شبکیه چشم را می‌توان با میکروسکوپ مشاهده کرد و از آن برای تشخیص زودهنگام DR استفاده نمود.
در این پروژه جدید محققان نانوپیمایشگری ساختند که هم تجزیه‌پذیر بوده و هم به اندازه کافی روشن است که بتوان از آن برای تشخیص داخل بدن استفاده کرد. فلوروفورها تمایل به کاهش شدت تابش دارند، برای غلبه بر این چالش، یک فلوروفور با بازوهای جانبی بزرگ که مولکول‌های همسایه را در نزدیک خود نگه می‌دارد، سنتز و روی نانوپیماشگر بارگذاری شد. نتیجه کار، یک نانوپیمایشگر تخریب‌پذیر با روشنایی کافی بود که قادر به تمایز DR در موش‌ها بود.
حافظ مقدم استادیار رادیولوژی در دانشکده پزشکی هاروارد و مدیر نشانگرهای مولکولی نانو تصویربرداری گفت: «تشخیص زودرس عوارض دیابتی یک نیاز پزشکی برآورده نشده است. ما بر یکی از موانعی که مانع این کار می‌شد، غلبه کردیم. نتایج جدید ما مرحله آزمایش بالینی این ابزار را در تلاش برای جلوگیری از از بین رفتن بینایی در افراد مبتلا به دیابت فراهم کرد.»
