در جوامعی که فناوری نانو به‌طور گسترده در حال توسعه و کاربرد است، هماهنگ‌سازی اصطلاحات و تعاریف، نقشی کلیدی در ایجاد درک مشترک و استفاده سازگار از این فناوری ایفا می‌کند. با گسترش روزافزون دانش و فناوری در این حوزه، اصطلاحات تخصصی نیز دقیق‌تر و پیچیده‌تر شده‌اند و نیاز به تعریف‌های استاندارد و قابل فهم برای همه ذی‌نفعان، بیش از پیش احساس می‌شود.
زبان مشترک در فناوری نانو با استفاده از استانداردهای واژه‌نامه
یکی از چالش‌های مهم، انتقال مفاهیم علمی پیچیده به زبانی مشترک است که برای پژوهشگران، فعالان صنعتی، نهادهای قانون‌گذار و حتی مصرف‌کنندگان نهایی، قابل درک و کاربردی باشد. از این رو، توسعه و به‌روزرسانی واژه‌نامه‌های تخصصی، گامی اساسی در پشتیبانی از نوآوری، همکاری‌های ملی و بین‌المللی و تدوین مقررات مؤثر به‌شمار می‌آید.
اخیراً یک استاندارد ملی جدید در حوزه واژه شناسی با عنوان “فناوری نانو – واژه‌نامه – قسمت ۱۳: گرافن و سایر مواد دوبعدی(D۲)” به تصویب رسیده و استاندارد واژه‌نامه نانومواد سلولزی نیز مورد تجدیدنظر و به‌روزرسانی قرار گرفته‌است.
در حال حاضر، مجموعه استاندارد ملی ایران/ایزو ۸۰۰۰۴ تحت عنوان کلی “فناوری نانو – واژه‌نامه “شامل بخش‌های زیر هستند:
• قسمت ۱: واژگان پایه
• قسمت ۲: نانواشیاء
• قسمت ۳: نانواشیاء کربنی
• قسمت ۴: مواد نانوساختار
• قسمت ۵: فصل مشترک نانو/زیست
• قسمت ۶: مشخصه‌یابی نانواشیاء
• قسمت ۷: تشخیص و درمان برای سلامت
• قسمت ۸: فرایندهای ساخت نانومواد
• قسمت ۹: محصولات و سامانه‌های الکترونیکی نانوپدید
• قسمت ۱۰: اجزا و سامانه‌های فوتونیک نانوپدید
• قسمت ۱۱: نانولایه‌ها، نانوپوشش‌ها، نانولایه‌های نازک و واژه‌نامهٔ مربوط به آن
• قسمت ۱۲: پدیده‌های کوانتومی در فناوری نانو
• قسمت ۱۳: گرافن و سایر مواد دوبعدی
متخصصان و علاقه‌مندان به آشنایی با این استانداردها می‌توانند به بخش «استانداردهای ملی» در وبگاه استاندارد و ایمنی نانو مراجعه کرده و به فایل‌های مربوطه به‌صورت رایگان دسترسی داشته باشند.
