گروهی از محققان دانشگاه دلف در هلند برای اولین بار موفق شدهاند تکمولکولهای RNA را درون یک نانوحفره گیر انداخته و نیروهای وارد بر آنها را اندازه بگیرند. میتوان از این روش برای تعیین شکل مولکولهای RNA و روشن کردن ساختار پیچیده آنها استفاده کرد.
باز کردن پیچخوردگی RNA با استفاده از نانوحفرات
گروهی از محققان دانشگاه دلف در هلند برای اولین بار موفق شدهاند تکمولکولهای RNA را درون یک نانوحفره گیر انداخته و نیروهای وارد بر آنها را اندازه بگیرند. میتوان از این روش برای تعیین شکل مولکولهای RNA (که در برخی موارد مشکل است) و روشن کردن ساختار پیچیده آنها استفاده کرد.
میشیل واندنهات یکی از اعضای این گروه پژوهشی میگوید قبلاً از این روش برای DNA استفاده شده است، اما در مورد RNA چنین کاری صورت نگرفته بود.
RNA یک مولکول زیستی بسیار مهم و جالب است، زیرا میتواند پیچ خورده و به شکلهای پیچیدهای دربیاید. این امر چگونگی برهمکنش RNA با مولکولهای دیگرِ درون سلول و در نتیجه چگونگی عملکرد آن را تعیین میکند. به علاوه، بسیاری از ویروسها ژنومی دارند که از RNA تشکیل شده است.
با این حال هنوز تعیین شکل مولکولهای RNA بسیار مشکل است. در این روش جدید که توسط گروه نینکه دکر توسعه یافته است، مولکولهای RNA از دو طرف در طول حفره کشیده شده و بدین ترتیب پیچخوردگی آنها باز شده و امکان تعیین ساختارشان به وجود میآید. همچنین با این روش میتوان پروتئینهای پیوندیافته به RNA را تعیین کرد.
واندنهات توضیح میدهد: «تاکنون چالش اصلی این بود که مولکولهای RNA بسیار کوچک بوده و در نتیجه کار کردن با آنها بسیار دشوار است. اندازهگیریهای ما نشان میدهند با استفاده از این روش جدید میتوان مولکولهای منفرد DNA را گرفته، آنها را در طول یک حفره کشیده، به جلو و عقب حرکت داده، پیچ آنها را باز کرده و نیروهای آنها را اندازه گرفت. این ابزار جدید میتواند دانش و درک ما را از این مولکولها تا حد بسیار زیادی گسترش دهد».
این پژوهشگران ابتدا یک تکمولکول دورشتهای (RNA (dsRNA را در یک محلول نمکی به یک دانه پلیاستایرنی متصل کردند. سپس این دانه را به روش اُپتیکی گیر انداختند، یعنی آن را در نقطه تمرکز یک تابش لیزری قوی تثبیت کردند. این روش امکان جابهجایی این دانه را به هر نقطهای در درون سلول نمونه ایجاد میکند.
گرفتن RNA
سپس این گروه پژوهشی دانه پلیاستایرنی را به نزدیکی یک غشای جامدِ دارای یک نانوحفره منتقل کردند. در این حالت میتوان مولکولها منفرد را درون این نانوحفره گیر انداخت، زیرا این مولکولها دارای بار منفی بوده و با اعمال یک میدان الکتریکی به درون حفره کشانده میشوند. با این حال چون این مولکولها به دانه پلیاستایرنی نیز متصل هستند، درون نانوحفره باقی میمانند.
نتایج این کار در مجله Nano Letters منتشر شده است.