محققان روشی برای تولید نانولوله‌های کربنی سرامیکی ارائه کردند. پیش از این از آون برای تولید این مواد استفاده می‌شد اما این گروه تحقیقاتی از ماکروفر برای این کار استفاده کرده است که زمان پخت نانولوله را کاهش می‌دهد.
بهبود روش تولید نانولوله‌های کربنی سرامیکی
گورپرت سینگه از دانشگاه ایالتی کانزاس می‌گوید نانولوله‌های کربنی می‌تواند شناساگرهای لیزر و باتری‌های قابل شارژ را بهبود دهند. سینگه روی چندین پروژه مرتبط با نانولوله کربنی کار می‌کند. یکی از این پروژه‌ها مربوط به تولید و پخت مواد نانولوله کربنی سرامیکی است. رایج‌ترین روش برای تولید این نوع مواد این است که از یک پلیمر مایع استفاده شود که در آن پلیمر درون یک قالب ریخته شده و پس از گرم کردن به شکل سرامیک در می‌آید.
تیم تحقیقاتی سینگه یک راهبرد جدید برای این کار ارائه کرده است. آنها برای خود یک پلیمر مایع با چهار جزء تولید کردند: سلیکون، بور، کربن و نیتروژن. اما به جای این که پلیمر مایع را درون آون حرارت دهند، آن را درون یک ماکروفر حرارت دادند، همانند کاری که در آشپزخانه‌ها انجام می‌شود. نتایج کار نشان داد که ماکروفر مانند یک آون نانولوله‌ها را حرارت می‌دهد.
سینگه می‌گوید کاری که ما کردیم این بود که زمان تولید سرامیک را کاهش دادیم. اگر شما از یک آون یا هیتر استفاده می‌کنید، مجبور خواهید شد که پلیمر را برای مدتی گرم کنید. اما با استفاده از ماکروفر این زمان به چند دقیقه کاهش می‌یابد. نتایج کار این گروه در نشریه Applied Materials and Interfaces به چاپ رسیده است. آنها مقاله دیگری را در این باره در نشریه Journal of the American Ceramic Society به چاپ رساندند.
به‌محض این که نانولوله‌های کربنی تولید شد می‌توان از آن در حوزه‌های مختلف استفاده کرد. سینگه و همکارانش در یک کار مشترک با NIST روی روش‌های اندازه‌گیری لیزرهای صنعتی قوی کار کردند. آنها قصد داشتند که بفهمند چگونه می‌توان توان لیزر را اندازه‌گیری کرد. اخیرا برای این کار لیزر را به یک رنگ کربنی می‌تابانند و این رنگ دمای آب را بالا می برد. با اندازه‌گیری مقدار افزایش دما، می‌توان انرژی لیزر را اندازه‌گیری کرد. سینگه و همکارانش با استفاده از این نانولوله‌ها شناساگر مورد استفاده در این فرآیند را بهبود دادند. از انجایی که سرامیک می‌تواند در دمای بالا مقاوم باشد، برای محافظت از نانولوله به‌کارگرفته می‌شود.
در پروژه دیگری آنها از پلیمر چهار جزئی برای بهبود عملکرد باتری‌های قابل شارژ استفاده کردند. این پلیمر می‌تواند ظرفیت و طول عمر باتری را افزایش داده و همچنین موجب بالا رفتن سرعت شارژ آن شود.
