محققان آلمانی و اسپانیایی موفق به ارائه روش جدیدی برای رهاسازی دارو شدند. آنها از بدنه باکتری ایکولا برای انتقال دارو به درون سلول زنده استفاده کردند.
روش جدیدی برای رهاسازی دارویی
محققان دانشگاه اتونوما دی بارسلونا روش جدیدی برای رهاسازی پروتئین‌ها با اثرات درمانی ارائه کرده‌اند. این گروه تحقیقاتی در واقع بدنه‌هایی حاوی باکتری تولید کرده‌اند که از جنس نانوذرات نامحلول بوده که به‌صورت معمول در باکتری‌ها وجود دارند. این باکتری‌ها پیش از این به‌عنوان موانعی برای تولیدات صنعتی آنزیم‌ها و داروهای زیستی محسوب می‌شدند، اما اخیرا مشخص شده که آنها دارای پتانسیل‌های بالایی در صنایع بوده و کاربردهای زیست پزشکی نیز دارند.
رهبر این تیم تحقیقاتی، آنتونی ویلاورد از موسسه زیست‌فناوری و زیست پزشکی در دانشگاه اتونوما دی بارسلونا است که با یک گروه تحقیقاتی دیگر در Centrode Investigación Biomédica en Red en Bioingeniería, Biomateriales y Nanomedicina (CIBER-BBN) روی این پروژه کار می‌کنند. موضوع این پروژه کار روی نانوذراتی است که به‌عنوان نانوستون عمل کرده و دارای قابلیت ذخیره‌کننده دارو است و همچنین مواد فعال زیستی را به‌درون سلول منتقل می‌کند. اصطلاح نانوستون، واژه‌ای است که در مدیریت دارو مورد استفاده قرار می‌گیرد و از آن به‌عنوان ابزاری برای بهبود توان مواد دارویی در پزشکی نام برده می‌شود.
این گروه تحقیقاتی که روی یک موضوع بین رشته‌ای کار می‌کنند چهار نوع پروتئین با اثرات درمانی متفاوت را درون این نانوستون قرار دادند. نانوستون از جنس بدنه باکتری ایکولا (Escherichia coli)) است. آنها باکتری‌ها را در معرض محیط کشت سلولی سلول‌های پستانداران قرار دادند. این کار در شرایط مختلف انجام گرفت، نتایج نشان داد که سلول‌هایی که مشکل پاتولوژی حاد داشته و شانس زنده ماندن اندکی داشتند، بهبود یافته و فعالیت‌های زیستی خود را به حالت عادی انجام دادند.
این فناوری تحت لیسانس یوناس دولوپمنت قرار گرفته است. استر فرناندز در دانشگاه اتونوما دی بارسلونا آزمایشاتی را انجام داد که در نهایت اثرات این دارو را در محیط زنده ثابت کرد. نتایج این تحقیق در نشریه journal Advanced Materials به چاپ رسیده است.
این تیم تحقیقاتی متشکل از افرادی از موسسه بیوشیمی و بیو فیزیک دانشگاه اتونوما دی بارسلونا و دپارتمان میکروبیولوژی و ژنتیک، ایمنی و فیزیولوژی، CIBER-BBN و شرکت یوناس دولوپمنت است. البته دانشمندانی از دانشگاه لیبنیز در هانوفر و مرکز تحقیقات عفونی هلموتز در آلمان نیز این گروه را یاری رساندند.
این روش بوسیله دانشگاه اتونوما دی بارسلوناف و CIBER-BBN پتنت شده است. (patent code: WO2010131117A1)
