بهبود در عملکرد قطعات کاشتنی پزشکی

گروهی از محققان آمریکایی با استفاده از الماس نانوبلوری یک راهکار ساده و در عین حال خلاقانه برای بهبود عملکرد قطعات کاشتنی پزشکی ارائه داده‌اند.

‌الماس ابرنانوبلوری (UNCD) دارای
ویژگی‌های زیستی و فیزیکی نویدبخشی است که آن را به گزینه ایده‌آلی برای
افزایش مهاجرت سلول‌های پوستی روی سطوح قطعات کاشتنی زیرپوستی تبدیل
می‌کند. قطعات کاشتنی زیرپوستی به‌طور معمول در درمان‌های پزشکی و
دندان‌پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرند. زیست‌سازگاری ماده مورد استفاده
در ساخت قطعات کاشتنی عامل بسیار مهمی است که از ایجاد عفونت و در نتیجه
شکست زودهنگام فرایند درمانی جلوگیری می‌کند. مطالعات اخیر نشان داده است
که غشاهای میکروحفره‌ای می‌توانند مهاجرت سلول‌های پوستی را تسریع نمایند؛
این امر پوششی ایجاد می‌کند که از حرکت سیالات و میکرواُرگانیسم‌ها جلوگیری
کرده و در نتیجه طول عمر قطعه کاشتنی را افزایش می‌دهد.

 

تصویر SEM غشای AAO که با تنگستن و سپس UNCD روکش داده شده است (قطر حفرات بین ۳۰
تا ۵۰ نانومتر است).
 
گروهی از محققان دانشگاه کارولینای شمالی و
دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی که با محققان گروه نانوساخت و ابزارها کار
می‌کنند، یک راهکار ساده و در عین حال خلاقانه برای ترکیب کردن هر دوی این
ویژگی‌ها ارائه کرده‌اند؛ در این روش غشاهای نیترید سیلیکونی با یک فیلم
نازک از جنس UNCD و به ضخامت حدود ۱۵۰ نانومتر روکش‌دهی می‌شود. غشای
به‌دست آمده نه تنها ساختار حفره‌ای مورد نیاز برای رشد سلول‌ها را فراهم
می‌آورد، بلکه دارای ویژگی‌های مکانیکی بسیار خوبی بوده و از زیست‌سازگاری
بالایی نیز برخوردار است.

این محققان همچنین نشان دادند که راهکار آنها روی غشاهای اکسید آلومینیومی
آندیزه (AAO) نانوحفره‌ای نیز کار می‌کند؛ این غشاها برای کاهش اندازه
حفرات تا محدوده ۳۰ تا ۵۰ نانومتر، با UNCD روکش‌دهی می‌شوند. در این
مطالعه از میکروسکوپی الکترونی روبشی (SEM) و طیف‌سنجی رامان برای بررسی
ساختار حفرات و پیوندهای شیمیایی غشای حاصل استفاده شد. رشد کراتینوسیت‌های
پوستی انسان روی غشای میکروحفره‌ای نیترید سیلیکون در دو حالت بدون روکش و
دارای روکشی از جنس UNCD با یکدیگر مقایسه شدند.

به‌دلیل ساختار حفره‌ای این غشاها، رشد سلول‌ها روی هر دو نوع غشا افزایش
یافت؛ روکش UNCD تأثیر منفی روی قابلیت زنده ماندن این سلول‌ها نداشت.
انتظار می‌رود به‌دلیل ویژگی‌های بی‌نظیر شیمیایی و مکانیکی UNCD، غشای
روکش‌دهی شده با این ماده سطح تماس پایدارتری میان قطعه کاشتنی و بافت زنده
ایجاد نماید (نسبت به نیترید سیلیکون).

جزئیات این تحقیق در مجله JOM منتشر شده است.