محققان موفق به ساخت نانوحاملی شدند که قادر است داروی ضد سرطان پوست را در سلول‌های سرطانی رهاسازی کند. نتایج آزمایش‌های انجام شده روی موش‌ها، هیچ اثر جانبی قابل مشاهده‌ای را نشان نداده است.
نانوحاملی برای مبارزه با سرطان پوست
پژوهشگران دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا نانوحاملی ساختند که قادر است ملانوما (داروی ضد سرطان پوست-مترجم) را مستقیماً به درون سلول‌های سرطانی وارد کند. رهاسازی دارو به درون تومور کاری چالش برانگیز است. برای غلبه براین چالش دانشمندان به سراغ راهبردهای جدیدی نظیر ساخت نانوحامل می‌روند.
گاوین روبرتسون از محققان این پروژه می‌گوید: «داروی ملانوما درون یک ذره کروی لیپیدی قرار می‌گیرد که قابل انحلال در خون است. بنابراین اثرات جانبی این دارو به حداقل می‌رسد. این نانوحامل با استفاده از سیستم گردش خون، در تمام بدن بیمار حرکت کرده و در نهایت به تومور سرطانی رسیده و داروی ضدسرطان را در آنجا رهاسازی می‌کند.
در پژوهش‌های قبلی، این گروه تحقیقاتی موفق به کشف خواص ضد سرطان لیلامین (ماده موجود در پوست درخت کاج-مترجم) شدند. اما لیلامین را نمی‌توان از طریق دهان وارد بدن کرد زیرا جذب این ماده از راه سیستم گوارشی بسیار سخت انجام می‌شود. از سوی دیگر امکان تزریق وریدی نیز وجود ندارد زیرا این ماده به سلول‌های قرمز خون آسیب می‌زند.
روبرتسون و همکارانش برای حل این مشکل، از یک نانولیپوزوم به عنوان حامل لیلامین استفاده کردند. این نانوحامل که “نانولیپولی-۰۰۷” نامگذاری شد، می‌تواند بدون آسیب زدن به سلول‌های قرمز در سیستم گردش خون به حرکت در آید. این نانوحامل به دلیل ابعاد کوچک، به راحتی وارد سلول سرطانی شده و محتویات دارویی خود را در آنجا رهاسازی می‌کند.
لیلامین اولین داروی ضدسرطان است که می‌تواند حرکت کلسترول را در اطراف سلول سرطانی متوقف کند، با این کار راه ارتباطی سلول سرطانی برای زنده ماندن از بین می‌رود. در نتیجه پروتئین‌هایی نظیر PI3K، MAPK و STAT3 که بسیار فعال بوده و برای تکثیر و گسترش سلول‌های سرطانی ضروری هستند، غیرفعال شده و سلول سرطانی از بین می‌رود. از انجایی که سلول‌های سالم به غلظت بالای این پروتئین‌ها نیازی ندارند در نتیجه سلول‌های سرطانی از بین رفته اما کمترین اثر جانبی به سلول‌های سالم وارد می‌شود.
نتایج آزمایش‌های انجام شده روی موش‌ها نشان می‌دهد که این دارو اثر جانبی قابل ملاحظه‌ای نداشته است. نتایج این پژوهش در نشریه Molecular Cancer Therapeutics منتشر شده است.
