محققان با استفاده از نانوآمولوسیون روغنهای طبیعی موفق به ارائه فرمولاسیونی برای محافظت از مواد غذایی در برابر آلودگی شدند. این نانوآمولوسیون دارای خواص آنتیباکتریال است.
نانوآمولوسیونی برای ممانعت از آلودگی مواد غذایی
نزدیک به نیمی از بیماریهای مربوط به غذا در آمریکا به نوعی از آلودگیهای موجود در مواد غذایی نشأت میگیرد. ممانعت از آلودگی و کنترل آن در مواد غذایی میتواند امنیت غذا را تضمین کند. در حال حاضر، شرکتهای صنعتی برای کنترل آلودگی از شسشتو با کلر استفاده میکنند. این روش کارآمد نبوده و باید روشهای جایگزین مناسبتری برای آن ارائه شود.
محققان دانشگاه ایالتی واین در جستجوی ماده ضدباکتری ایمنی و طبیعی برای این کار هستند. برخی روغنهای گیاهی دارای خواص ضدباکتری بوده که در حال حاضر به دلیل حلالیت پایین در آب با محدودیت کاربرد در صنایع غذایی روبرو هستند. محققان این پروژه با استفاده از نانوآمولوسیونسازی این روغنها موفق به افزایش پایداری و حلالیت آنها شدند که در نهایت فعالیت آنتیباکتریالی را افزایش میدهد.
ژانگ، از محققان این پروژه، میگوید: «بیشتر تحقیقات انجام شده در حوزه این مواد آنتیباکتریال در مراحل اولیه بوده و لازم است تحقیقات زیادی در این حوزه انجام شود. برای افزایش حلالیت این دارو باید این روغنها با آب یا نمکهای فسفاتی مخلوط شوند. با این حال به دلیل ماهیت آبگریزی این روغنها، پایداری آنها ممکن است دستخوش تغییر شود. تیم تحقیقاتی ما روشی برای ممانعت از این مشکل ارائه کردند.»
ژانگ با همکاری محققانی از دانشگاه مرکزی اوکلوهوما با تولید نانوآمولوسیون موفق به حل این مشکل شدند. ژانگ میگوید: «ما دریافتیم که روغن اورگانو میتواند آلودگیهای باکتریایی را کاهش دهد. ما به دنبال روش رهاسازی بودیم که بتوان این روغن را در محل مورد نظر رها کرد.»
این گروه تحقیقاتی، ابتدا قصد داشتند از نانوذرات پلیمری جامد برای رهاسازی این روغن استفاده کنند اما در نهایت تصمیم به استفاده از نانوآمولوسیون گرفتند. آنها نشان دادند که نانوآمولوسیون این روغن میتواند گزینه مناسبی برای ایجاد ایمنی غذایی باشد.
نتایج این پژوهش در قالب مقالهای با عنوان Application of an oregano oil nanoemulsion to the control of foodborne bacteria on fresh lettuce در نشریه Food Microbiology منتشر شده است.