تولیدکنندگان نانوذرات باید از آزمون‌هایی که می‌تواند به آن‌ها اطلاعات لازم را در خصوص اثرات محصولات‌شان روی انعقاد خون بدهد، مطلع باشند. انعقاد خون یکی از فرآیندهایی است که به شدت متأثر از نانوذرات بوده و باید پیش از تولید محصولات، این موضوع بررسی شود.
بررسی اثر نانوذرات روی انعقاد خون توسط تولیدکنندگان نانوذرات
هموستازی یا انعقاد خون یکی از فرآیندهای بسیار مهم در زندگی انسان است. این فرآیند براساس برهم‌کنش پیچیده میان سلول‌های اندوتلیال، پلاکت‌ها و فاکتورهای انعقاد اتفاق می‌افتد. در صورتی که این فرآیند دچار اختلال شود، زندگی انسان‌ها تهدید می‌شود به طوری که احتمال خونریزی داخلی و سپس مرگ افزایش می‌یابد.
برخی بیماری‌ها نظیر سرطان، دیابت و تصلب شرایین می‌توانند توام با اختلال در انعقاد باشند. لازم به ذکر است که وجود نانوذرات نیز می‌تواند رفتار انعقاد را در بدن تغییر دهد.
در حال حاضر نانومواد مختلفی توسط محققان برای استفاده در بخش تشخیص و درمان مورد استفاده قرار می‌گیرند. از سوی دیگر تحقیقات روزافزونی روی نانومواد انجام شده که در نهایت موجب افزایش آزمون روی حیوانات می‌شود؛ این کار هم هزینه تحقیقات را افزایش داده و هم عده‌ای نسبت به انجام چنین آزمون‌هایی روی حیوانات، از نقطه نظر اخلاقی، اعتراض دارند.
بنابراین بسیار مهم است که اطلاعات کافی در بخش مکانیسم انعقاد به دست آمده و اثرات نانوذرات روی این فرآیند به دقت بررسی شود. در حال حاضر آزمون‌های مختلفی وجود دارد که با استفاده از آن‌ها می‌توان به چنین اطلاعاتی رسید.
تولیدکنندگان نانوذرات باید اطلاعات کافی درباره این اثرات داشته باشند و بدانند که محدودیت هریک از این آزمون‌ها چگونه است. تولیدکنندگان باید بدانند که چگونه از مزایا و مشکلات محصولی که تولید می‌کنند مطلع شوند. وجود آزمون‌های آزمایشگاهی، ابزار مناسبی برای بررسی وضعیت مواد مورد استفاده در پوشش‌ها هستند. تولیدکنندگان می‌توانند با انجام آزمایش‌های مختلف نشان دهند که چطور می‌توانند خطر ممانعت از انعقاد را در محصولات خود به حداقل برسانند. این کار با افزودن برخی ترکیبات به محصول قابل انجام است.
