پارچه‌های بادوام حاوی نانوذرات سلنیوم با خواص ضدویروسی و ضدباکتریایی

اگرچه پارچه‌ها عملکردهای مختلفی از خود نشان می‌دهند، اما تحقیقات اندکی پیرامون اکثر پارچه‌های ضدویروسی و ضدباکتریایی صورت گرفته است. در حال حاضر، صنایع مرتبط با توسعه منسوجات ضدویروسی به دلیل نیاز بالا به پارچه‌های بهداشتی و تمیز، تقاضای زیادی را در بازار تجربه می‌کنند. چندین مطالعه نشان داده است که پوشش پارچه‌ها با برخی موارد می‌تواند از انتقال ویروس کرونا جلوگیری کند.

نانوذرات مبتنی بر فلز دارای ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی زیادی هستند که به آنها اجازه می‌دهد با ویروس‌ها و سایر میکروارگانیسم‌های مضر برهم‌کنش داشته باشند. به عنوان مثال، نانوذرات طلا، مس، نقره، تیتانیوم و روی فعالیت ضدویروسی گسترده‌ای را حتی در دوز کمی از خود نشان می‌دهند. منسوجات ضدویروسی را می‌توان با اتصال نانوذراتی مانند نقره، مس، روی و زئولیت از طریق جذب فیزیکی و تبادل یونی به محصولات نساجی تولید کرد.

چارچوب‌های آلی فلزی (MOFs) هنگامی که با عناصر ضد ویروسی مانند روی و نقره که متعاقباً به منسوجات متصل می‌شوند، همراه شوند، به‌عنوان حامل خوبی از نانوذرات کاربردی عمل می‌کنند. مطالعات قبلی نشان داده است که MOF های ایمیدازولات روی (ZIF-8)، بروی پارچه‌ها ظرفیت جذب امیدوارکننده‌ای برای ویروس‌ها و باکتری‌ها از خود نشان می‌دهند که می‌توانند در زیر نور غیرفعال شوند. با این حال، برخی از معایب استفاده از MOF های ZIF-8، از دست دادن جرم اولیه، دوام محدود و کاهش سهولت استفاده از پارچه است.

سلنیوم (Se) یک متالوئید است که به صورت سه آلوتروپیک آمورف، تریگونال بلوری با زنجیره‌های مارپیچ و مونوکلینیک بلوری – α، β، γ وجود دارد. این عنصر یک نیمه هادی فعال فوتوالکتریک است که در مونتاژ سلول‌های خورشیدی و تولید شیشه استفاده شده است.

نانوذرات سلنیوم (SeNPs) دارای قابلیت رنگ‌آمیزی، همراه با خواص ضد میکروبی، ضد توموری، آنتی اکسیدانی و آنتی بیوفیلمی هستند. علاوه بر این، SeNP ها با سمیت سلولی کم همراه هستند.

به تازگی SeNP ها به عنوان عوامل ضد ویروسی برای انواع مختلف پارچه مورد بررسی قرار گرفته‌اند. برای این منظور، محققان SeNP ها را از طریق یک روش چاپ صفحه تخت روی پارچه پلی‌استر پیوند زدند و فعالیت ضدمیکروبی آنها را علیه ویروس کرونا، سودوموناس آئروژینوزا، باسیلوس سرئوس، سالمونلا تیفی و اشریشیا کلی مشاهده کردند. محققان متعاقبا یک سنجش MTT انجام دادند و مشاهده کردند که پارچه‌های پلی استر چاپ شده با SeNP سمیت کمی برای پوست انسان دارند.

میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) نانوذرات کروی را نشان داد که به خوبی در یک محلول کلوئیدی پراکنده شده بودند. تجزیه و تحلیل پراش اشعه ایکس (XRD) تشکیل SeNPهای کریستالینیتی و رسوب آنها بر روی سطح پارچه پلی استر چاپ شده را تایید کرد.