بیش از ۴۰۰ سال پیش، با منفجر کردن ترکیبی حاوی طلا، دود اسرارآمیز بنفشرنگی از آن خارج میشد که همیشه ماهیت آن برای دانشمندان معما بود. به تازگی ماهیت این دود مشخص شده است.
نانوذرات الماس مانع متاستاز سرطان در بدن موشها شدند
یافتههای اخیر محققان نشان میدهد که نانوذرات الماس دارای گروه عاملی به جلوگیری از مهاجرت سلولهای تومور در بدن موشها کمک کرده است.
آنتروبات؛ روباتهایی که از سلولهای ریه انسان ساخته میشوند
محققان به تازگی از سلولهای ریه انسان، روباتهایی ساختند که حرکت میکنند، با هم در ارتباط بوده و همکاری دارند و از همه مهمتر این که قادر به ترمیم نورنهای آسیبدیده هستند.
چگونه نانوذرات به غنیسازی پروتئین از سیالات زیستی کمک کردند؟
محققان نشان دادند که با استفاده از نانوذرات مغناطیسی میتوان غنیسازی پروتئین را با کارایی بالا و به شکلی سادهتر انجام داد.
لیگندها میتوانند خواص نانوذرات را تحت تاثیر قرار دهد
بررسیهای محققان نشان میدهد که لیگندها با اصلاح سطحی میتوانند تاثیر شگرفتی در رفتار نانوذرات داشته باشند.
دانشگاه شهید بهشتی: استفاده از نانو فیلتراسیون برای کاهش آسیبهای محیط زیستی
«حذف آلایندههای آلی و معدنی از محیطهای آبی با استفاده از غشاهای نانوفیلتراسیون پلیاترسولفون اصلاحشده با نانوفیلر کربن کروی» عنوان طرحی است که زینب سلحشور در قالب رساله دکتری و با راهنمایی افسانه شهبازی انجام داده است.
فولرن فلزی ساخته شد!
با استفاده از ۱۲ اتم طلا، ۲۰ اتم آنتیموان و یک اتم پتاسیم، دانشمندان ساختار فولرین مانندی را طراحی کردند. این ساختار به گونهای است که اتم پتاسیم در مرکز ساختار قرار دارد.
شاید دیگر نیاز به تزریق نانوذرات سیلیکا نباشد؛ از راه دهان نیز قابل جذب هستند
نانوذرات فلورسنت هیبریدی سیلیکا با ساختار هسته-پوسته، معروف به Cornell Prime Dots یا C’Dots، از جمله نانوحاملهای درمانی هستند که تصور میشد فقط با تزریق در بدن دوام دارند، اما تحقیقات جدید محققان دانشگاه کرنل نشان میدهد که این نانوحاملها را میتوان به صورت خوراکی نیز مصرف کرد.
ادغام میکروالکترونیک و زیستشناسی با یک تراشه هیبریدی امکانپذیر میشود
با استفاده از پروتئین موجود در ابریشم، محققان ساختاری ارائه کردند که میتوان آن را یک تراشه هیبریدی دانست که ارتباط میان زیستشناسی و محاسبات کامپیوتری را سادهتر میکند.
ارتباط مخابراتی بین نانوزیستحسگرها در خون انجام شد
برخی دستگاههای محاسبات زیستی میتوانند اطلاعات مهمی را از بدن انسان جمع کنند، چنین ادواتی در حال تغییر دنیای پزشکی هستند. با این حال، شبکهسازی میان آنها به منظور برقراری ارتباط، چالش بزرگی است. به تازگی یک تیم تحقیقاتی، از جمله محققان EPFL، پروتکلی را تهیه کرده است که ایجاد یک شبکه مولکولی میان چندین فرستنده متعدد را امکانپذیر میکند.