اوریگامی یا تا زدن کاغذ از هنرهای قدیمی ژاپنی‌ها است. به تازگی محققان از این فناوری برای تا زدن DNA استفاده کرده و با کمک نانوذرات موفق به ساخت ماده‌ای شدند که به خوبی سلول‌های سرطانی را مشخص کرده و حتی بین آن‌هایی که متاستاز کرده و سلول‌های سرطانی عادی تمایز قائل می‌شوند.
سرنائومیکس (Sirnaomics) از اتمام فاز اول کارآزمایی بالینی روی داروی STP707خبر داد که برای مبتلایان به سرطان لوزالمعده طراحی شده است.
مدولوبلاستوما شایعترین تومور مغزی سرطانی در کودکان است و مبارزه با آن نیاز به رویکردی دارد که ظریف، بادوام و مستقیم باشد. به تازگی محققان انستیتوی مهندسی زیستی و فناوری نانو (AIBN) دانشگاه کوئینزلند، نانوذرات اکسید آهن مهندسی شده با فلوروپلیمر ایجاد کرده اند که می‌تواند برای درمان، نقشه‌برداری و نظارت بر سرطان مغزی کودکان استفاده شود.
تشخیص جهش‌های ژنتیکی در DNA تومور در حال گردش در بدن (ctDNA) مدت‌هاست که یک چالش مهم در تشخیص سرطان و پزشکی شخصی بوده است. روش‌های رایج مانند واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) و توالی‌یابی نسل بعدی محدودیت‌هایی در حساسیت و دقت دارند، به خصوص هنگام برخورد با مقادیر بسیار کم از مواد ژنتیکی یا تمایز جهش‌های موجود در یک باز این محدودیت‌ها بیشتر نمایان می‌شوند. این محدودیت‌ها مانع تشخیص زودهنگام سرطان و توسعه روش‌های درمانی هدفمند شده است.
با قراردادن نوعی آنزیم روی نانولوله‌های کربنی، محققان نشان دادند که این ساختار روی سلول‌های سرطان پستان در محیط کشت سلولی تاثیرگذار است.
دانشمندان در ترکیه موفق به ارائه یک مدل جدید دارویی برای درمان سرطان تخمدان شدند. فناوری مربوط به این دارو که در آن از نانوذرات پلیمری استفاده شده، به صورت پتنتی به ثبت رسیده است.
نوعی ویروس گیاهی که باعث آلودگی لوبیا چشم بلبلی می‌شود، برای مقابله با سرطان در موش‌ها موثر بوده است. نانوذراتی روی سطح این ویروس موجب تحریک سیستم ایمنی شده که پاسخ آن برای از بین بردن تومور تاثیرگذار بوده است.
محققان نشان دادند که با طراحی نوعی نانوذره می‌توان داروی شیمی‌درمانی اصلاح شده را به میتوکندری سلول‌های سرطانی رساند.
در مقاله مروری که محققان در نشریه RSC Advances منتشر کردند به بررسی آخرین دستاوردهای استفاده از نانوحباب در درمان هدفمند سرطان پرداختند.
بسیاری از تومورهای لوزالمعده مانند قلعه‌های بدخیم هستند که توسط ماتریسی متراکم ازکلاژن و سایر بافت‌ها محافظت می‌شوند. این ماتریکس از توده سرطانی در برابر سلول‌های ایمنی و ایمونوتراپی‌هایی که در درمان سرطان مؤثر بوده‌اند، مراقبت می‌کند. طبق یافته‌های تازه منتشر شده محققان دانشگاه ویسکانسین -مادیسون، با استفاده از باکتری‌ها برای نفوذ به دیواره دفاعی توده سرطانی و وارد کردن دارو به داخل دژ سرطانی، می‌توان به درمان سرطان لوزالمعده کمک کرد.