شرکت آنکواینوویشنز برای تولید پیش‌بالینی مهارکننده ضدسرطان خود با دالتون فارما کانادا همکاری می‌کند. این داروی نانوکپسوله‌شده، مهارکننده PNKP، در مطالعات پیش‌بالینی نتایج امیدوارکننده‌ای در درمان سرطان روده بزرگ نشان داده است. گام جدید، راه را برای ثبت داروی تحقیقاتی (IND) و ورود به آزمایش‌های بالینی هموار می‌سازد.
پژوهشگران مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) موفق به طراحی روشی نوین برای تولید انبوه نانوذرات پلیمری شدند که داروهای ضدسرطان را مستقیم به تومورها رسانده و از عوارض جانبی شیمی‌درمانی سنتی می‌کاهند. این نوآوری می‌تواند راه را برای تولید صنعتی و کاربرد بالینی این نانوذرات هموار سازد.
محققان مرکز تحقیقات نوآوری و فناوری نروژ موسوم به SINTEF نشان دادند که با استفاده از نانوحباب می‌توان داروی ضدسرطان را به ریه رساند. این فناوری برای چند سرطان دیگر نیز با موفقیت آزمایش شده و شرکتی برای توسعه این فناوری به ثبت رسیده است.
مهندسان دانشگاه کالیفرنیا در سن دیگو، روبات‌های میکروسکوپی، موسوم به میکروروبات، را ساخته‌اند که قادر به حرکت در بدن بوده و از طریق ریه‌ها می‌تواند داروهای ضد سرطان را مستقیم به تومورهای متاستاز شده تحویل دهند. این رویکرد در موش‌ها موفقیت‌آمیز بوده، جایی که رشد و گسترش تومورهای متاستاز شده، با این روش مهار می‌شود و از این طریق میزان بقا را در مقایسه با نمونه‌های کنترل افزایش می‌یابد. نتایج این یافته در نشریه Science Advances به چاپ رسیده است.
نوعی ویروس گیاهی که باعث آلودگی لوبیا چشم بلبلی می‌شود، برای مقابله با سرطان در موش‌ها موثر بوده است. نانوذراتی روی سطح این ویروس موجب تحریک سیستم ایمنی شده که پاسخ آن برای از بین بردن تومور تاثیرگذار بوده است.
واکسن‌های ضدسرطان نوعی ایمونوتراپی بوده که نه تنها می‌تواند سلول‌های سرطانی را در بیماران از بین ببرد، بلکه از بازگشت و گسترش سرطان جلوگیری می‌کند. واکسن‌های ضدسرطان متعددی در کارآزمایی های بالینی مورد مطالعه قرار می گیرند ، اما با وجود نتایج اولیه امیدوارکننده، این واکسن‌ها هیچ‌گاه مورد استفاده قرار نمی گیرند.
دو واکسن ضدسرطان RNA مسنجر (mRNA)، با استفاده از همان فناوری واکسن ضدکرونا، پس از اینکه محققان نتایج امیدوارکننده‌ای را در مطالعات قبلی گزارش دادند، به مرحله بعدی آزمایشات بالینی رسیدند.
محققان دانشگاه علوم پزشکی مشهد موفق به سنتز نانوواکسن لیپوزومی ضدسرطان پستان در مقیاس آزمایشگاهی شدند. این نانوواکسن که قادر است با تحریک سیستم ایمنی، بدن را در برابر ابتلا به سرطان پستان مصون کند، آزمون‌های حیوانی را نیز با موفقیت پشت سر گذاشته است.
پژوهشگران نشان دادند که با استفاده از نانوکاتالیست حاوی آهن می‌توان یک ماده شیمیایی دارای خواص ضدسرطان را با کارایی بالا تولید کرد. این نانوکاتالیست به دلیل کاهش تولید مواد جانبی، ایمنی بیشتری برای محیط‌زیست داشته و هزینه تولید نیز در این روش کمتر از کاتالیست‌های پالادیم است.
پژوهشگران دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات با استفاده از نانوذرات کروی با توزیع اندازه ذرات یکنواخت که باعث می‌شود دارو روی نانوحامل، پخش همگن داشته باشد به هدفمندسازی سامانه دارورسانی که در سال‌های اخیر مورد توجه قرار گرفته است کمک کرده‌اند.