موفقیت واکسن‌های کووید۱۹ نمونه‌ای عالی از پتانسیل فوق‌العاده حوزه ژن برای جلوگیری از عفونت‌های ویروسی است. یکی از دلایل موفقیت این واکسن‌ها استفاده از نانوذرات لیپیدی یا LNP ها برای حمل RNA پیام‌رسان ظریف به سلول‌ها برای تولید و تقویت سیستم ایمنی است. LNP ها به عنوان یک حامل برای رساندن داروهای مختلف مبتنی بر ژن به سلول‌ها به طور فزاینده‌ای محبوب شده‌اند، اما استفاده از آنها پیچیده است زیرا هر LNP باید به طور خاص برای بار درمانی که حمل می‌کند، طراحی شود.
CRISPRnano یک وب سرور جدید و آسان برای شناسایی سلول‌های ویرایش شده است که توسط محققان آلمانی راه‌اندازی شده است. این فناوری می‌تواند خوانش‌های توالی‌یاب شرکت اکسفورد نانوپور تکنولوژیز (Oxford Nanopore Technologies) را مورد استفاده قرار دهد.
یافته‌های اخیر محققان نشان داد که نانوذرات می‌توانند ویراستار ژن را به تومور سرطانی برسانند و با این کار شانس زنده ماندن موش‌ها را در محیط آزمایشگاهی افزایش دهند.
محققان نشان دادند که نانوسیلیکا می‌تواند نقش مهمی در بیان ژن داشته باشد و احتمالا بتوان از این نقش برای کمک به بهبود و بازسازی بافت‌ها و اندام‌های آسیب‌دیده استفاده کرد.
اینتلیا تراپیوتیکس (Intellia Therapeutics) اقدام به خرید ریرایت تراپیوتیکس (Rewrite Therapeutics) کرده است. با صرفه بودجه‌ای ۲۰۰ میلیون دلار از سوی اینتلیا، شرکت ریرایت تراپیوتیکس تحت مالکیت اینتلیا در آمد.
به تازگی نشریه علوم زیستی BioTechniques پنج استارتاپ برتر این حوزه را معرفی کرده است، استارت‌آپ‌هایی که از ابزارهای ویرایش ژن CRISPR برای شکل دادن به آینده زیست‌فناوری و زیست پزشکی استفاده می‌کنند.
شرکت بیم‌تراپیوتیکس (Beam therapeutics) با همکاری شرکت فایزر (Pfizer) قرار است روی توسعه فناوری ویرایش دائمی ژن کار کنند. فایزر ۳۰۰ میلیون دلار در این شرکت نوپا سرمایه‌گذاری کرده است.
محققان نشان دادند که می‌توان از نوعی نانوذرات برای ارسال ویراستار ژن به سلول‌های آندوتلیال استفاده کرد. با این کار درمان بیماری‌های قلبی و عروقی تسهیل می‌شود.
با همکاری شرکت دارویی تاکدا (Takeda)، فناوری نانوذرات لیپیدی برای توسعه روش ویرایش ژن به منظور درمان بیماری دیستروفی عضلانی دوشن به کار گرفته شد.
شرکت پرسیژن بایوساینس ویرایشگر ژن با عملکرد بالا ساخته است که می‌توان از آن برای درمان برخی بیماری‌های ژنتیکی استفاده کرد. این فناوری را می‌توان نسل جدید درمان‌های مبتنی بر ویرایش ژن دانست.