پایگاه خبری فناوری نانو ایرانآرشیو اخبار و مطالب - پایگاه خبری فناوری نانو ایران

از سلول‌های زنده به عنوان راکتور برای تولید نانومواد معدنی فلورسنت باارزش می‌توان استفاده کرد. پژوهشگران با این روش نقاط کوانتومی تولید کرده‌اند.

دکتر وحید صندوق‌دار، دانشمند ایرانی تبار موسسه ماکس‌پلانک موفق به ارائه روشی برای قراردادن یک ذره منفرد روی سطح سلول شده است.

محققان دانشگاه آکسفورد گام مهمی در مسیر تحقق دستگاه‌های مینیاتوری زیستی یکپارچه برداشتند، دستگاه‌هایی که قادر به تحریک مستقیم سلول هستند. نتایج این کار در مجله Nature منتشر شده است.

در حال حاضر، سایبورگ‌ها فقط در داستان‌های تخیلی وجود دارند، اما این مفهوم با پیشرفت علم قابل قبول‌تر می‌شود. به تازگی، محققان مقاله‌ای در نشریه Nano Letters به چاپ رسانده‌اند که در آن یک روش اثبات مفهوم برای «خالکوبی» سلول‌ها و بافت‌های زنده با استفاده از آرایه‌های انعطاف‌پذیر از نانو نقطه‌های طلا و نانوسیم‌ها ارائه کرده‌اند. با اصلاح بیشتر، این روش در نهایت می‌تواند برای ادغام دستگاه‌های هوشمند با بافت زنده برای کاربردهای زیست پزشکی، مانند بیونیک و حس زیستی مورد استفاده قرار گیرد.

نانوذرات در محیط زیستی، یک تاج پروتئینی موسوم به کرونا را تشکیل می‌دهند که سرنوشت خود نانوذرات و تاج پروتئینی آن‌ها برای دانشمندان به‌صورت رازی بود که بلاخره با بررسی‌های میکروسکوپی مشخص شد که سرانجام این ساختارها در سلول چگونه است.

یک داروی ضد پاتامیدین تأیید شده، که در نانوذرات زیست‌سازگار و زیست تخریب‌پذیر بارگذاری شده است، با موفقیت علائم دیستروفی میوتونیک نوع ۱ (DM1) را در مدل‌های مبتنی بر سلول کاهش داد.

محققان نشان دادند که می‌توان ساختارهایی که از آن‌ها به‌عنوان داروهای مکانیکی یاد می‌شود را وارد سلول‌های زنده کرد و از این روش برای دستکاری سلولی استفاده نمود.

محققان ژاپنی نشان دادند که با استفاده از نانوذرات می‌توان لیزوزوم‌ها را از سلول جدا کرد. این روش کارایی بالاتری نسبت به سانتریفیوژ دارد.

محققان نشان دادند که نوعی سامانه‌ محاسباتی نانومقیاس می‌تواند بر عملکرد پروتئین‌های اثر گذاشته و رفتار سلولی را کنترل کند. این دستاورد می‌تواند به درمان بیماری سرطان کمک کند.