افزایش تعامل دانشمندان فناوری نانوی آمریکای لاتین با محققان اروپایی

دانشمندان کشورهای آمریکای لاتین که در زمینه تحقیقات فناوری‌نانو فعالیت می‌کنند، برای ارتقای توانمندی‌های خود در این زمینه و استفاده از تجهیزات پیشرفته آزمایشگاهی کشورهای اروپایی، خواهان افزایش همکاری‌های علمی و تحقیقاتی خود با همتایان اروپایی هستند. یکی از مهم‌ترین دلایل تمایل به این همکاری، فقدان دسترسی دانشمندان این کشورها به تجهیزات و زیرساخت‌های تحقیقاتی پیشرفته و باکیفیت است. آموزش دانشجویان و همکاری با متخصصان اروپایی مرتبط نیز از دیگر دلایل این همکاری است.

دانشمندان کشورهای آمریکای لاتین که در زمینه تحقیقات فناوری‌نانو فعالیت می‌کنند،
برای ارتقای توانمندی‌های خود در این زمینه و استفاده از تجهیزات پیشرفته
آزمایشگاهی کشورهای اروپایی، خواهان افزایش همکاری‌های علمی و تحقیقاتی خود با
همتایان اروپایی هستند. یکی از مهم‌ترین دلایل تمایل به این همکاری، فقدان
دسترسی دانشمندان این کشورها به تجهیزات و زیرساخت‌های تحقیقاتی پیشرفته و
باکیفیت است. آموزش دانشجویان و همکاری با متخصصان اروپایی مرتبط نیز از دیگر
دلایل این همکاری است.
بسیاری از محققان نانو در آمریکای لاتین در زمینه تحقیقات بنیادی فعالیت می‌کنند،
به همین دلیل برنامه هفتم توسعه علم و فناوری اتحادیه اروپا(FP7) که عمدتاً از
تحقیقاتی کاربردی حمایت می‌کند، نیازهای تحقیقاتی محققان آمریکای لاتین را
برآورده نمی‌کند. احتمالاً دانشجویان و دانشمندان آمریکای لاتین از سایر فرصت‌های
موجود مانند برنامه PEOPLE(که یکی از برنامه‌های FP7 است) و برنامه همکاری‌های
بین‌المللی ویژه که در چارچوب برنامه CAPACITIES تأمین مالی می‌شوند، استفاده
خواهند کرد.
علاوه بر برنامه‌هایی که از سوی اتحادیه اروپا تأمین مالی می‌شوند، محققان و
دانشمندان کشورهای آمریکای لاتین می‌توانند از برنامه‌های حمایتی ملی کشورهای
عضو و غیر عضو اتحادیه اروپا یا توافق‌های دوجانبه بین این کشورها و دولت کشور
خود، بهره‌مند شوند. همینک بسیاری از آنها از این منابع ملی و دوجانبه استفاده
می‌کنند.
هم اکنون محققان آمریکای لاتین و اتحادیه اروپا در چارچوب برنامه NanoforumEULA
همکاری می‌کنند. موضوع‌های همکاری در چارچوب این برنامه بسیار زیاد است. موضوع‌های
فیزیک‌محور مانند اپتوالکترونیک، فتونیک، محاسبات کوانتومی و مدل‌سازی؛ علوم
مواد؛ مانند کامپوزیت‌های پلیمر- CNT، کاتالیزورها؛ و بررسی جنبه‌های اقتصادی-
اجتماعی فناوری‌نانو در توسعه هر چه بیشتر آن در کشورهای آمریکای لاتین.
در چارچوب طرح NanoforumEULA در سال ۲۰۰۸ ، ۲۱ محقق از کشورهای آمریکای لاتین
دعوت شدند تا در یک دوره سه‌ماهه در مراکز تحقیقاتی فناوری‌نانوی اروپا شرکت
کنند. این محققان از کشورهای مکزیک، آرژانتین، برزیل، شیلی، کلمبیا و ونزوئلا
بودند. از بین محققان دعوت‌شده، هشت نفر فیزیک‌دان، شش نفر مهندس، پنج نفر
دانشمند مواد، دو نفر شیمی‌دان، یک نفر زیست‌شناس و یک دانشمند علوم اجتماعی
حضور داشتند. هشت نفر از این افراد استاد، شش نفر فوق دکترا و محقق با مدرک
دکترا و هفت نفر دانشجوی دوره دکترا بودند، همچنین از این تعداد، شش محقق زن
نیز حضور داشت. به‌دلیل منابع مالی کم در زمینه جابه‌جایی محققان، تعداد کمی از
محققان آمریکای لاتین می‌توانند از مزایای تحقیقاتی اتحادیه اروپا استفاده کنند.

کمیسیون اروپا برای افزایش جابه‌جایی و حضور محققان آمریکای لاتین و سایر
کشورها در مراکز تحقیقاتی این اتحادیه، راهبرد همکاری تحقیقاتی بین‌المللی
مشترکی را به پارلمان اروپا پیشنهاد کرده‌است. در این پیشنهاد اتحادیه اروپا
خواستار همکاری بهتر بین برنامه هفتم توسعه علم و فناوری(FP7) و سایر
برنامه‌های حمایتی اعضای این اتحادیه است. بر اساس این برنامه، همکاری تحقیقاتی
بین اروپا و کشورهای جهان سوم باید از اولویت‌های اساسی این اتحادیه در تعاملات
بین‌المللی باشد. همکاری با کشورهایی که از نظر علمی پیشرفته‌اند، مانند برزیل
و کشورهای فعال در زمینه تحقیقات پایه، مانند آرژانتین، نیز از اولویت‌های اصلی
برنامه پیشنهادی است.