تولید صنعتی مواد بسته‌بندی زیست‌سازگار

بهتازگی گروهی از محققان دانشگاه تبریز، موفق به تولید صنعتی نوعی مواد بسته‌بندی شدند که زیست‌سازگار بوده و هزینه کمتری برای صنعتگران به همراه دارند.

به‌تازگی گروهی از محققان دانشگاه تبریز، موفق به تولید صنعتی نوعی مواد بسته‌بندی
شده‌اند که زیست‌سازگار بوده و نسبت به سایر انواع بسته‌بندی هزینه کمتری دارد.

افزایش آلودگی‌های زیست‌محیطی در اثر استفاده از پلیمرهای سنتزی، توجه بسیاری را به
استفاده از زیست‌پلیمرهای زیست‌تخریب‌پذیر در تولید مواد بسته‌بندی جلب کرده‌است.
اما معایب فیلم‌های زیست‌پلیمری، به‌ویژه خواص مکانیکی ضعیف‌تر و ویژگی آب‌دوستی
بالاتر نسبت به پلیمرهای سنتزی، مانع گسترش استفاده از این مواد شده‌است. با افزودن
نانوذرات به ‌عنوان پرکننده، بسیاری از خواص کاربردی این پلاستیک‌ها بهبود یافته و
قابل استفاده برای کاربردهای مختلف به‌ویژه برای بسته‌بندی مواد غذایی شده‌است.

مهندس هادی الماسی، پژوهشی را برای بهبود ویژگی‌های مکانیکی، حرارتی و بازدارندگی
مواد بسته‌بندی نسبت به رطوبت فیلم‌های نشاسته‌ای انجام داده‌است.

دانشجوی دکتری مهندسی صنایع غذایی دانشگاه تبریز، در گفتگو با بخش خبری سایت ستاد
ویژه توسعه فناوری نانو با بیان این مطلب که «در این تحقیق، از سه روش، به‌طور
هم‌زمان برای بهبود خواص فیلم نشاسته‌ای استفاده شده‌است»، افزود: «از نتایج این
پژوهش می‌توان در تولید پلاستیک‌های زیست‌تخریب‌پذیر استفاده کرد. استفاده از این
نوع پلاستیک‌ها به‌ویژه در بسته‌بندی مواد غذایی دارای مزایای زیادی نسبت به
پلاستیک‌های سنتزی هستند».

در این پژوهش، از سه ماده اسید سیتریک، کربوکسی متیل سلولز و نانورس برای بهبود
خواص فیلم نشاسته‌ای استفاده شده‌است. در مرحله اول، اثر غلظت‌های مختلف اسید
سیتریک به‌عنوان اتصال‌دهنده عرضی بررسی گردیده و پس از تعیین غلظت مناسب آن،
کربوکسی متیل سلولز اضافه شده‌است و در نهایت، میزان هر دوی آنها ثابت در نظر گرفته
شده و اثر درصدهای مختلف نانورس مورد بررسی قرار گرفته‌است».

نکته قابل توجه این طرح آن است که تمام مراحل کار در کارخانجات تولید مواد پلیمری
قابل اجرا است و این محصول به‌سهولت و با هزینه کم می‌تواند تولید شود. هم‌اکنون
نیز حدود ۴ شرکت در کشور اقدام به تولید تجاری ظروف یکبار مصرف زیست‌تخریب‌پذیر
کرده‌اند.

جزئیات این پژوهش که با راهنمایی دکتر بابک قنبرزاده و مشاوره دکتر علی‌اکبر
انتظامی انجام شده، در مجلهInternational Journal of Biological Macromolecules
(جلد ۴۶، صفحات ۵- ۱، سال ۲۰۱۰) منتشر شده‌است.