|
محققان دانشگاه تربیت مدرس موفق به افزایش کارایی و عمر مفید بلادرهای پخت تایر در
صنایع لاستیک‌سازی شدند.
بلادرهای پخت تایر، کیسه‌های لاستیکی از جنس بیوتیل هستند که نقش قالب داخلی تایر
را در فرآیند پخت تایر ایفا می‌کنند.
علی صمدی، دانشجوی دکتری مهندسی پلیمر دانشگاه تربیت مدرس است که در پی یافتن روش‌هایی
برای بهبود مقاومت غلتشی تایر با استفاده از پرکننده‌های نانومتری است و مدعی است
که توزیع مناسب نانوخاک رس دارای اصلاح‌کننده‌ی مناسب، می‌تواند موجب افزایش عمر
مفید و بهبود خواص مورد نیاز بلادر شود.
وی در گفتگو با بخش خبری سایت ستاد ویژه‌ی توسعه‌ی فناوری نانو گفت: «این پژوهش به
صورت هدفمند برای ساخت بلادرهای پخت تایر و افزایش کارایی بلادرهای پخت تایر، انجام
شده است».
ایشان در ادامه افزود: «در این تحقیق ما به دنبال آن بودیم که تاثیر کاربرد نانوخاک
رس را در آمیزه بلادرهای پخت، برای افزایش عمر مفید بلادر و در نتیجه کاهش
هزینه‌های تولید تایر بررسی کنیم تا با به‌دست آوردن توزیع مناسب خاک رس در آمیزه‌ی
بلادر، بتوانیم به بالاترین کارایی خاک رس در بلادرهای پخت تایر دست یافته و در
نهایت با انتخاب مناسب‌ترین اصلاح‌کننده‌ی نانوخاک رس مونتموریلونیت و بهترین شرایط
اختلاط، آمیزه‌ی بلادر حاوی نانوخاک‌رس را بسازیم».
در این تحقیق از روش مذاب برای ساخت نانوکامپوزیت‌ها استفاده شده‌‌است.
ایشان پس از مطالعه انواع خاک رس و انتخاب مونتموریلونیت، به عنوان خاک رس مناسب،
پنج نوع مونتموریلونیت اصلاح شده و یک نوع مونتموریلونیت اصلاح نشده را جهت ساخت
نانوکامپوزیت‌ها انتخاب کرده‌است. سپس آمیزه‌ی بلادرها را بررسی کرده و مناسب‌ترین
شرایط ساخت نانوکامپوزیت‌های لاستیکی حاوی مونتموریلونیت را به‌دست آورده‌‌است. در
ادامه نیز به بررسی و مقایسه توزیع مونتموریلونیت، خواص فیزیکی مکانیکی (آزمون کشش
و سختی)، خواص دینامیکی مکانیکی آمیزه‌ها و انتخاب مناسب‌ترین نوع مونتموریلونیت
اصلاح شده برای استفاده در آمیزه بلادر، بر اساس میزان توزیع و برهمکنش
مونتموریلونیت- لاستیک پرداخته‌‌است.
دانشجوی دکتری مهندسی پلیمر دانشگاه تربیت مدرس، در پاسخ به این سوال که نتیجه‌ی
کار پژوهشی شما چه بوده‌‌است، گفت: «میزان پلیمر نفوذ کرده بین صفحات
مونتموریلونیت، نقش تعیین‌کننده‌تری نسبت به فاصله‌ی نهایی بین صفحات
مونتموریلونیت، در افزایش کارایی مونتموریلونیت در بستر پلیمری دارد. همچنین در
مقایسه با مونتموریلونیت‌های اصلاح شده‌ی به کار رفته، مونتموریلونیت اصلاح شده
Cloisite10A، بیشترین پایداری حرارتی را در لاستیک بیوتیل با فرمول‌بندی آمیزه
بلادر، به دلیل ساختار آروماتیک اصلاح‌کننده‌ی آن دارد».
جزئیات این پژوهش -که با همکاری دکتر مهدی رزاقی کاشانی انجام شده،- در مجله‌ی
Journal of Applied Polymer Science (جلد ۱۱۶، صفحات ۲۱۰۹- ۲۱۰۱، سال ۲۰۱۰) منتشر
شده‌‌است.
|
