|
پژوهشگران دانشگاه صنعتی اصفهان، گام مهمی برای حذف
مشکلات موجود در تولید کامپوزیت‌های زمینه آلومینا برداشتند.
مهمترین محدودیت کاربرد آلومینا در صنعت، تردی و پایین بودن چقرمگی آن است.
از سویی دیگر در تولید کامپوزیت زمینه آلومینا مشکلاتی چون رشد دانه و کاهش
خواص مکانیکی نیز وجود دارد.
مهندس احسان محمد شریفی، دانشجوی دکتری دانشگاه صنعتی اصفهان، در گفتگو با
بخش خبری سایت ستاد ویژه‌ی توسعه‌ی فناوری نانو گفت: «در این پژوهش برای
حذف مشکلات موجود در تولید کامپوزیت‌های زمینه آلومینا، از روش
مکانوشیمیایی بهره گرفته‌است».
مهندس شریفی با همکاری دکتر فتح‌اله کریم‌زاده و دکتر محمدحسین عنایتی،
موفق به تولید پودر نانوکامپوزیت زمینه آلومینایی تقویت شده با بوراید
تیتانیوم (Al2O3-TiB2) با اندازه دانه‌ی کمتر از ۵۰ نانومتر شده‌است که
عاری از هرگونه فازهای اضافی و تردکننده است.
وی در ادامه‌ی گفتگو اظهار داشت: «کاهش تردی و افزایش چقرمگی بدنه‌های
آلومینایی، افزایش سختی و استحکام بدنه‌های آلومینایی با کامپوزیتی نمودن
آن و ایجاد ساختار نانوکریستال، افزایش مقاومت سایشی آلومینا و استفاده از
مواد ارزان‌قیمت اکسیدی به جای عناصر خالص گران‌قیمت از دستاوردهای این کار
پژوهشی است».
مهندس شریفی برای انجام این پژوهش، ابتدا مواد اولیه شامل آلومینیوم، اکسید
تیتانیوم و اکسید بور را با یکدیگر مخلوط و پس از توزین دقیق، تحت عملیات
آسیاب‌کاری قرار داده‌است. در ادامه نیز به بررسی تحولات ساختاری و تغییرات
مورفولوژیکی مخلوط پودری، پرداخته‌است.
گفتنی است که نانوکامپوزیت تولیدی، پتانسیل بالایی برای استفاده در ساخت
ابزارهای برشی و پوشش‌های مقاوم در برابر سایش دارد. استفاده از این
نانوکامپوزیت، موجب بهبود خواص تجهیزات، کاهش دوره‌های سرویس و هزینه‌های
نگهداری و تعمیرات می‌شود.
جزئیات این پژوهش در مجله‌ی Journal of Alloys and Compounds(جلد ۵۰۲،
صفحات۵۱۲- ۵۰۸، سال ۲۰۱۰) منتشر شده‌است.
|
