با راهبردی موسوم به نانوپروتئومیکس، محققان اقدام به ترکیب نانوذرات و پروتئین کردند و در نهایت روشی برای تشخیص سریع بیماری قلبی ارائه کردند.
استفاده از نانوپروتئومیکس برای توسعه حسگری
پژوهشگران دانشگاه وسکونسین مادیسون موفق به ارائه روشی شدند که با استفاده از آن می‌توان نانوذرات با دقت بالا به پروتئین متصل کرد و در نهایت از آن برای گیراندازی و آنالیز نشانگرهای بیماری استفاده کرد. این فناوری برای تشخیص بیماری قلبی مناسب بوده و می‌تواند جزئیاتی درباره این نوع بیماری‌ها ارائه دهد، جزئیاتی که پیش از این قابل دسترس نبوده‌اند.
طبق گفته تیم تحقیقات این پروژه، این روش جدید که به نانوپروتئومیک شهرت دارد قادر است با کارایی بالا انواع مختلف پروتئین‌های مربوط به آسیب‌دیدگی قلب را نشان دهد، پروتئین‌هایی که در حال حاضر به‌عنوان نشانگر بیماری قلبی شناخته می‌شوند.
به اعتقاد محققان این فناوری در آینده می‌تواند به پزشکان کمک کند تا با استفاده از شناسایی cTnI بیماری قلبی را تشخیص دهند، بیماری که در حال حاضر عامل اصلی مرگ‌و‌میر در آمریکا است.
یینگ جی از محققان این پروژه می‌گوید: «نانوپروتئومیکس ما را قادر می‌سازد تا پروتئین‌هایی که بسیار کم در بدن تولید می‌شوند را تشخیص داد.»
این نتایج در قالب مقاله‌ای در نشریه Nature Communications به چاپ رسیده است.
پروتئومیکس مبتنی بر طیف‌سنجی جرمی بالا به پایین یک روش جامع برای تجزیه‌وتحلیل پروتئین‌هایی است که از آن برای درک بهتر عملکرد پروتئین‌ها استفاده می‌شود. با این حال تشخیص با طیف‌سنجی جرمی برای تشخیص پروتئین‌ها در بدن به‌دلیل غلظت کم برخی پروتئین‌ها چالش‌برانگیز بوده است.
برای حل این مشکل محققان از ترکیب نانوذرات سوپرپارامغناطیس عامل‌دار شده با پپتیدها استفاده کردند و این نانوذرات را در طیف‌سنجی جرمی به‌کار گرفتند.
نتایج نشان داد که این روش یک استاندارد طلایی برای تشخیص پروتئین cTnI است که یک نشانگر بیماری قلبی است.
با استفاده از این نانوذرات می‌توان پروتئین cTnI را با انتخاب‌گری بالا غنی‌سازی کرد. این روش کاملا مقیاس‌پذیر و تکرارپذیر بوده و نیاز به آنتی‌بادی ندارد.
