کشورهای در حال توسعه برای فقرزدایی می‌توانند از فناوری‌نانو استفاده کنند. آب، پزشکی، انرژی، کشاورزی و غذا حوزه‌هایی هستند که این کشورها می‌توانند با به کارگیری فناوری نانو، سطح رفاه را افزایش داده و شرایط بهتری برای زندگی مردم ایجاد کنند.
حوزه‌های اولویت‌دار کشورهای در حال توسعه
فناوری‌های جدید می‌توانند فقر را در کشورها کاهش دهند. در کشورهای درحال توسعه، فقر تنها به مسائل مالی محدود نمیشود؛ عدم دسترسی به آب آشامیدنی، بهداشت، تغذیه و سرپناه مناسب از جمله مشکلاتی است که مردم با آن درگیر هستند.
فناوری نانو دارای پتانسیل بالایی برای فقرزدایی است، به طوری که از پزشکی و انرژی گرفته تا تصفیه آب، امکان ایجاد تغییرات بنیادین را در زندگی مردم جهان دارد.
البته فناوری نانو احتمالاً نمی‌تواند به تنهایی پاسخگوی تمام این چالش‌ها باشد، اما قادر است با کاهش هزینه‌ها و بهبود عملکرد ادوات، کمک شایانی در این مسیر بکند.
در حال حاضر مزایای فناوری نانو برای مردم جامعه در بسیاری از کشورهای در حال توسعه نمایان شده و این کشورها امیدوارند که بتوانند با استفاده از این فناوری تغییراتی در سطح رفاه خود ایجاد کنند و دیگر نیازی به استفاده از فناوری‌های کهنه نباشد. برای مثال، به جای استفاده از سوخت‌های فسیلی می‌توان انرزی خورشیدی را جایگزین کرد.
یکی از مزایایی که فناوری نانو برای کشورهای درحال توسعه به ارمغان می‌آورد، کاهش قیمت و افزایش کارایی محصولات است؛ به طوری که با افزودن نانومواد به محصولات، ویژگی خاصی در آنها ایجاد شده و کارایی شان بهبود می‌یابد.
برای کشورهای درحال توسعه، پیشنهاد می‌شود که فناوری نانو در پنج حوزه آب، پزشکی، انرژی، کشاورزی و غذا به کار گرفته شود.
در بخش آب، فناوری نانو می‌تواند در ۵ حوزه مختلف به کمک کشورها بیاید: شناسایی، رصد، نمک‌زدایی، خالص‌سازی و تصفیه پساب. با این کار می‌توان به این کشورها کمک کرد تا با بحران آب مقابله کنند.
در بخش پزشکی، فناوری نانو هم در حوزه تشخیص و هم درمان قابل استفاده است و نقش مهمی در دسترسی مردم این کشورها به ابزارها و روش‌های ارزان قیمت و کارا خواهد داشت.
در حوزه کشاورزی و غذا، افزایش کارایی و بهره‌وری به معنای تولید بیشتر مواد غذایی با امکانات موجود است؛ بنابراین کشورهای جهان سوم می‌توانند با منابع محدودی که دارند، محصولات بیشتری تولید کنند.
فناوری نانو به تولید انرژی‌های تجدیدپذیر کمک شایانی کرده است. در حال حاضر ۱۶ درصد از مردم جهان به الکتریسیته دسترسی ندارند که با استفاده از فناوری نانو امکان استفاده از برق برای آنها فراهم می‌شود. پیل‌های فتوولتائیک ارزان امکان تولید برق از نور خورشید را فراهم کرده و باتری‌ها می‌توانند ذخیره انرژی را بر عهده بگیرند.
