دولت سریلانکا پروژه پنج ساله توسعه فناوری‌نانو در این کشور را آغاز کرده‌است؛ این کشور در چارچوب این پروژه، پارک علمی فناوری‌نانو را در منطقه هماگاما، واقع در جنوب کلومبو، ایجاد خواهد کرد. این پارک به بخش‌های اصلی صنعت این کشور کمک خواهد کرد تا با رقبای جهانی در این فناوری، رقابت کند.
در بین کشورهای آمریکای لاتین، برزیل، آرژانتین و مکزیک از کشورهای پیشگام در زمینه فناوری‌نانو هستند؛ ولی در هیچ یک از آنها، اثرات استفاده از کاربردهای فناوری‌نانو در صنایع مختلفشان، مطالعه نشده‌است. برزیل و آرژانتین بدون توجه کافی به الزامات اجتماعی فناوری‌نانو، با تدوین برنامه پیشگامی ملی، تلاش منسجمی را برای توسعه این فناوری‌آغاز کرده‌اند. مکزیک برخلاف برزیل و آرژانتین، برنامه‌ای برای ارتقا یا جهت‌دهی به تحقیق و توسعه در زمینه فناوری‌نانو ندارد.
دولت فدرال نیجریه برنامه توسعه فناوری‌نانو را در چارچوب برنامه چهارم توسعه ملی، تصویب کرده، و بخش‌های انرژی، سلامت و آب را حوزه‌های تمرکز خود در این زمینه دانسته‌است. این خبر را آدِووی، مدیر مؤسسه ملی زیرساخت‌‌های علم و مهندسی (NASENI) نیجریه، به خبرگزاری این کشور اعلام کرده‌است. بر اساس اظهارات وی از این فناوری در سه بخش انرژی، سلامت و آب استفاده خواهد شد.
غالبا چنین تصور می‌شود که مهاجرت مغزها خاص کشورهای در حال توسعه و جهان سومی است، در حالی که کشورهای اروپایی در قرون وسطا با این مشکل رو برو شدند. آسیب‌های وارده از جنگ جهانی و نیاز برای بازسازی کشورهایی همچون فرانسه، آلمان و آمریکا موجب شد افزایش نیاز به تامین نیروی انسانی شد و فرصت‌های شغلی مناسب‌تر در ایالات متحده، بسیاری از متخصصان اروپایی را رهسپار این کشور کرد.
اولویت‌گذاری علم و فناوری‌نانو همزمان با بررسی میان‌مدت راهبرد کمیسیون اروپا در این زمینه، که هم‌اکنون آماده شده، مطرح گردیده‌است.
قانون فرصت‌های جدید و پیشبرد فناوری‌نانو با عنوان اختصاری NANO که دربرگیرنده مقرراتی جامع برای ارتقای توسعه و مدیریت مسئولانه فناوری‌نانو در ایالات متحده آمریکاست، تقدیم کنگره آمریکا شد. این قانون از مجموعه پیشنهادهای کارگروه Blue Ribbon در فناوری‌نانو (BRTFN) تشکیل شده‌است.
وزارت آموزش و تحقیقات فدرال آلمان از پروژه‌های تحقیقاتی مربوط به کاربردهای فناوری‌نانو در صنعت ساختمان حمایت خواهد کرد.
در سال‌های اخیر، تسریع در توسعه فناوری برای نیل به رشد اقتصادی، به شکل فزاینده‌ای مورد توجه سیاست‌گذاران کشور قرار گرفته‌است. با توجه به جدید بودن مقوله سیاست‌گذاری فناوری در کشور و کم بودن تجربه سیاست‌گذاری در این زمینه، نیاز مبرمی به دانش و اطلاعات کاربردی در این زمینه احساس می‌شود. به‌طور کلی سیاست فناوری، نحوه استفاده از منابع محدود برای تحقق اهداف مطلوب را مشخص و به تعیین اقدامات لازم برای رسیدن به اهداف، کمک می‌کند. باید توجه نمود که سیاست تنها یک بیانیه نیست، بلکه یک فرایند است؛ فرایند دستیابی به تدابیر لازم برای تحقق اهداف و باید توجه داشت که یک سیاست در صورتی دارای قوت لازم خواهد بود که به شیوه‌ای مناسب به دست آمده باشد.
بر اساس گزارش مؤسسه نانوفروم اروپا سه عامل سطح پایین سرمایه‌گذاری خطرپذیر، تعداد کم پتنت‌های ثبت شده و سرمایه‌گذاری پایین صنعت در فناوری‌نانو، از موانع اصلی تجاری‌سازی این فناوری در اروپاست.
بر اساس اعلام کمیته چندرشته‌ای علم و فناوری‌نانو در لهستان، نانومواد، کامپوزیت‌‌ها، نانوساختارها، ابزارهای نانومقیاس، نانومترولوژی و فرایند‌ها و ابزارهای ساخت، اولویت‌های فناوری‌نانو در این کشور هستند.