در سال ۲۰۱۸ بیش از ۱۶۶هزار مقاله نانو در پایگاه Web of Science نمایه شده است که نزدیک به ده درصد از کل مقالات این بانک را شامل می‌شود. رشته‌های شیمی، مواد و فیزیک به ترتیب بیشترین سهم را در مقالات نانو دارند و همانند سال گذشته، چین، آمریکا، هند و ایران چهار کشور پیشتاز در انتشار مقالات نانو در دنیا هستند.
محققان پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با همکاری دانشگاه الزهرا، نانوکاتالیستی را سنتز کرده‌اند که می‌تواند فرایندهای پرکابرد در صنایع مختلف شیمیایی را در محیط آبی پیش برده و نیاز به حلال شیمیایی و سمی نداشته باشد. روش سنتز این نانوکاتالیست بسیار ساده و با استفاده از روش‌های معمول آزمایشگاهی بوده و از تجهیزات پیچیده استفاده نشده است.
محققان دانشگاه اصفهان با همکاری پژوهشگران ژاپنی موفق به ساخت آزمایشگاهی نانوحامل پلیمری شده‌اند که بتواند داروی ضدسرطان را به صورت هدفمند به بافت سرطانی انتقال دهد. زیست‌سازگاری، افزایش حلالیت و کاهش سمیت داروی ضدسرطان از ویژگی‌های این نانوحامل است. گفتنی است این نانوحامل بر پایه‌ی اکسید گرافن طراحی شده‌است.
پژوهشگران استرالیایی با استفاده از یک پیکوگرم از نمونه‌ی DNA بیمار و به‌کارگیری نانوذرات طلا، اقدام به شناسایی DNA سرطانی کردند. این روش حساسیت بالایی دارد.
محققان دانشگاه شهید بهشتی با استخراج نانوالیاف سلولز از ضایعات گندم، نانوسوپرجاذبی سنتز کرده‌اند که ضمن سازگاری بیشتر با محیط زیست در مقایسه با سوپرجاذب‌های رایج، قابلیت جذب آب یکسانی ارائه می‌کند. عمده کاربرد سوپرجاذب‌ها در صنایع بهداشتی و سلولزی ازجمله پوشک نوزاد و همچنین در بخش کشاورزی است.
محققان دانشگاه پوردو با استفاده از نانوذرات اصلاح‌شده، حاملی ساختند که داروی شیمی‌درمانی را به‌صورت هدفمند به سلول سرطانی وارد می‌کند. با این کار تومور سرطانی با دوز کمتر و اثربخشی بیشتر عمل می‌کند.
محققان ترکیه‌ای تراشه‌ای ساختند که می‌توان از آن برای شناسایی زودهنگام سرطان استفاده کرد. این تراشه ترکیبی از فناوری نانو و MEMS است که هزینه‌ی شناسایی سرطان را به شدت کاهش می‌دهد.
پژوهشگران با استفاده از نانوذرات، پنل پلیمری برای پیل‌های خورشیدی ساختند که کارایی آن را ۱۶۰درصد نسبت به فناوری‌های پیشین افزایش می‌دهد.
محققان دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان موفق شدند با استخراج سلولز از نوعی باکتری و ایجاد یک نانوکامپوزیت کاغذی چندلایه حاوی یک نوع رزین پلیمری، نانوساختارهایی با خاصیت عایق الکتریسیته تولید کنند. این نانوکامپوزیت‌ها در صنایع تولید ترانسفورماتور و خازن کاربرد خواهند داشت.
محققان سنگاپوری با ایجاد یک لایه از جنس پپتید در اطراف نانوذرات اکسید آهن، این نانوذرات را پایدار کرده و از آن‌ها به‌عنوان عامل کنتراست‌دهنده در MRI استفاده کردند.