پژوهشگران دانشگاه تهران با همکاری محققانی از دانشگاه علوم پزشکی تبریز موفق به ساخت رزین‌هایی شده‌اند که در فرایند‌های کروماتوگرافی کاربرد دارد. برای ساخت این رزین از نانوزئولیت استفاده شده و بازده آن در خالص سازی نوعی آنتی بادی، از مخلوط پروتئینی استخراج شده از باکتری، مورد بررسی قرار گرفته است.
محققان با استفاده از ساختار هسته‌ای پوسته‌ای اقدام به ارائه نانوحاملی کردند که دوام بسیار بالایی در سیستم گردش خون دارد. این نانوکپسول موسوم به کریستالزوم قادر به رهایش دارو در سایت هدف است.
پژوهشگران دانشگاه‌های مازندران، نوشیروانی بابل و مرکت آمریکا موفق به سنتز داربست‌های استخوانی هیدروژلی شدند. این داربست‌ها ساختمانی نانوکامپوزیتی دارند و از نانوذرات شیشه سرامیک زیست فعال در ساختار خود بهره می‌برند.
محققان با ارائه روشی، نانولوله‌های کربنی عامل‌دار را روی الیاف قرار دادند تا حسگری در این الیاف ایجاد شود. با استفاده از این الیاف می‌توان منسوجات هوشمند تولید کرد که قابلیت رصد حرکت بدن را داشته باشند.
محققان دانشگاه شیراز طی یک همکاری تحقیقاتی مشترک بین‌المللی با پژوهشگران دانشگاه اکلند کشور نیوزلند، موفق به تولید بتن‌هایی با خاصیت خودترمیم شوندگی شدند. این بتن‌ها حاوی باکتری‌هایی هستند که می‌توانند ترک‌های بتن را پوشش داده و مانع رشد آن‌ها شوند.
افزودن مولکول‌های فلئور به پلیمر پیل‌های خورشیدی می‌تواند کارایی آن‌ها را تا ۱۰٫۲ درصد افزایش دهد. محققان این کار را روی پیل‌های خورشیدی حاوی فولرین-پلیمر انجام داده‌اند.
محققان روش نانواپتیک آندوسکوپی را برای تصویربرداری از بافت‌های عمیق بدن ابداع کردند. این روش محدودیت روش‌های رایج را ندارد.
محققان نانوذراتی ساختند که با استفاده از آن می‌توان از نواحی عمیق بافت، تصویر با حساسیت بالا گرفت بدون این که بافت دچار آسیب شود.
پژوهشگران از نانوذرات سیلیکاتی برای رشد رگ‌ها استفاده کردند. این نانوذرات قادراند فاکتورهای رشد را حمل و در طول زمان رهاسازی کنند.
محققان با ترفندی موفق شدند دوام ساختارهای اوریگامی DNA را افزایش دهند به‌طوری که حتی در دمای ۹۰ درجه سانتیگراد پایدار بمانند. با این کار دامنه کاربرد ساختارهای اوریگامی افزایش می‌یابد.