یک تیم تحقیقاتی به سرپرستی محققان دانشگاه سیتی هنگ کنگ (CityU) الکتروکاتالیست بسیار کارآمدی ساختند که می‌تواند به‌طور قابل توجهی تولید هیدروژن را از طریق تقسیم الکتروشیمیایی آب تقویت کند. این پیشرفت بزرگ با استفاده از نانومواد انجام داده است. این کاتالیزور دیکالکوژنید فلزی نشان‌دهنده پیشرفت عمده در حوزه انرژی پاک است. این اختراع در صنعت انرژی تجدیدپذیر تاثیر به سزایی خواهد گذاشت.
محققان یک ماده لایه نازک ساختند که می‌تواند در پانسمان زخم‌ها و ایمپلنت‌ها برای جلوگیری از عفونت یا بهبود عفونت‌های باکتریایی استفاده شود.
«راهبردهای ارسال و آشکارسازی مشارکتی در مخابرات مولکولی» عنوان طرحی است که لادن خالوپور در قالب رساله دکتری با راهنمایی مهتاب میرمحسنی به پایان رسانده و در این راه از حمایت بنیاد ملی علم ایران بهره برده است.
محققان از فناوری نانو و DNA برای افزایش دانیسته قطعات الکترونیکی و افزایش سرعت و عملکرد سامانه‌های محاسباتی استفاده می‌کنند.
دانشمندان انستیتوی علوم هند (IISC) رویکرد جدیدی را برای شناسایی و از بین بردن سلول‌های سرطانی به ویژه آنهایی که توده تومور جامد تشکیل می‌دهند، ارائه داده‌اند. آنها نانوذرات هیبریدی ساخته شده از سولفید طلا و مس ایجاد کرده‌اند که می‌تواند سلول‌های سرطانی را با استفاده از گرما از بین ببرد و تشخیص آنها را با استفاده از امواج صوتی امکان‌پذیر کند.
واکسن‌های RNA علیه کرونا در کاهش شدت بیماری مؤثر بوده اند. با این حال، تیمی از محققان در MIT در تلاش‌اند تا آنها را بهتر کنند. محققان نشان دادند که می‌توانند واکسن‌های RNA ضدکرونا ایجاد کنند که پاسخ ایمنی قوی‌تر، با دوز پایین‌تر، در موش‌ها ایجاد کند.
محققان دانشگاه صنعتی اصفهان با توجه به نیاز پژوهشگاه رویان به توسعه داروهای ضد التهاب، موفق شدند با استفاده از صمغ های طبیعی و موادی نظیر عصاره چای سبز، نانودارویی طراحی کنند که عوارض کمتری نسبت به داروهای رایج داشته باشد. این نانودارو به منظور مهار التهاب در سلول‌های مدل آرتریت روماتوئید طراحی شده است.
پژوهشگران چینی با استفاده از نانوکاتالیست، احیا الکتروکاتالیستی دی‌اکسیدکربن و تولید مواد باارزش افزوده بیشتر را امکان‌پذیر کردند.
محققان دانشگاه تبریز پوشش زخم هیدروژل نانوکامپوزیتی حاوی دارو بر پایه پلیمرهای طبیعی و چارچوب‌های آلی‌فلزی را تولید کرده‌اند که می‌تواند برای بیماران مزایای زیادی را به دنبال داشته باشد.
گروهی از محققان در دانشگاه صنعتی مونیخ (TUM) میکروروباتی را توسعه داده‌اند که قادر به حرکت در سلول‌ها و تحریک سلول‌های منفرد است. برنا اوزکال الدمن استاد نانو و میکرو روباتیک، پتانسیل‌های درمانی زیادی را برای این میکروروبات‌ها متصور است. نتایج این تحقیق در مجله Advanced HealthCare Pathers منتشر شده است.